Het eetpatroon van zowel de kleuterzoon als de peuterdochter blijft me uitermate fascineren. Niet dat ik me er direct grote zorgen om maak hoor, het zal allemaal wel loslopen, maar wonderlijk vind ik het wel. Ik las trouwens eens dat het echt niet helpt om eten te forceren, en dat klonk best aannemelijk. De ‘ik-maak-me-maar-niet-te-druk-aanpak’ lijkt daar aardig bij te passen.  Voor allebei de kindjes geldt dat ze vanaf dat ze een maand of zes waren eigenlijk zo’n beetje alles…