De kleuterzoon heeft me weer eens buitengewoon verbaasd. Zoals u wellicht niet ontgaan is, viel er maandagmiddag wat sneeuw. En wel op dusdanige wijze dat het zo rond half drie volstrekt onmogelijk was om per bakfiets naar school te gaan. Nu had ik een zogenaamde buurvrouwbackup, ik ben immers niet de enige die een kind van school moet plukken, maar het sneeuwen zelf was gestopt en het leek me wel verfrissend om even naar buiten te gaan. Ik las laatst…
Het journaal was er zaterdagavond al druk mee en eerlijk is eerlijk, ook ik deed zaterdag enthousiast over de drie sneeuwvlokken die er toen naar beneden kwamen. Code oranje, winters weer, de NS van slag en geen bus die meer reed op zondag zo rond de middag. Opeens was de wereld wit. Dat was alweer een tijd geleden. Voor de peuterdochter was het denk ik zelfs de eerste keer dat ze bewust in de sneeuw rondliep. Ik zal maar bekennen…
Ok, ik heb een idee bedacht. Zullen we de combinatie ziek en zwanger gewoon verbieden? En als we dan toch bezig zijn verplichten we sneeuw ook om in Oostenrijk ofzo te vallen. Hoewel ik nog weinig te klagen heb over die sneeuw, want ik lag dus in bed. Maar toch vind ik het niks! Ga ik nu weer in een tijdelijke winterslaap. Doei!