Nou, heb ik me helemaal ingesteld op vroeg opstaan. Slaapt het spul tot kwart voor zeven… Niet te voorspellen die handel. Ik had bedacht om ’s morgens vroeg een stukje te tikken, maar dat feestje ging niet door. Ik moest in alle haast boterhammen smeren. Maar ik heb wel een leuke foto van de babydochter. Die gaat zo langzamerhand nadenken over eten. Weer een nieuwe fase!
En dan bedoel ik niet het ritme van de babydochter of één van de andere twee. Met name dat van de eerste wisselt nog wel eens, maar daar kan ik vrij weinig aan doen. De babydochter is de laatste weken vroeg wakker, samen met de kleuterzoon. En dan bedoel niet om half zeven ofzo, nee, vijf uur is echt geen uitzondering. Meestal is mijn tactiek dan om de babydochter een speeltje te geven of terug in slaap te voeden. De…
Of eigenlijk kan ik misschien beter zeggen ‘geen ritme’. Zo in de vakantie ziet iedere dag er anders uit en waar we normaal qua eten en slapen zo’n beetje iedere dag soort van hetzelfde doen, is het nu per dag afwachten wat er gaat gebeuren. Ontbijten doen we uiteraard altijd wel, het tijdstip en de samenstelling van het gezelschap varieert. Op langzame dagen ligt de babydochter alweer in bed, als we iets planden eten we logischerwijs wat vroeger. De lunch…
Bijna twee weken oud is de babydochter alweer. Dat voelt nog altijd raar. Dat dit, met haar bijna negen pond best grote, ieniemieniemensje twee weken geleden nog in mijn buik zat, is haast niet voor te stellen. Maar die twee weken zijn tegelijkertijd in een flits voorbij gegaan. Deze maandagochtend wordt geloof ik het begin van de week waarin we weer een beetje normaal gaan doen. De man moet gewoon werken, de kleuterzoon heeft school en de meisjes en ik…