Het gebeurt me niet heel vaak, maar de afgelopen dagen was ik toch echt gevloerd door het één of andere flauwe buikvirus. Vandaar ook de stilte hier op het blog. Het begon, hoe kan het ook anders, met de dreumesdochter die vlak voor het weekend een nachtelijke marathonspuugsessie hield. Op zondag was ik aan de beurt, ik voelde mij een spreekwoordelijke vaatdoek. Dit alles viel samen met het inwijden van hun nieuwe caravan door mijn ouders. Ze deden dit heel…