De babydochter was niet helemaal happy. Ze wilde ’s morgens maar weinig drinken en aan het begin van de middag was ze heel zielig aan het huilen. En voor haar doen ook nogal lang. De thermometer leerde me dat ze koorts had en mijn moederhart vond het maar niets. Vandaar dat ik toch maar belde met de huisarts. Minibaby’s en koorts zijn niet de ideale combinatie, en de dokter was het met me eens dat ons meisje toch echt wel…
Vannacht rond een uur of drie kroop er een klein kachteltje tegen me aan. Mijn arme peuterzoon draaide en woelde en was duidelijk niet lekker. De thermometer bevestigde vanochtend mijn vermoeden: koorts. En ook best hoog. Het eerste uur na zijn bepaald vroege tijdstip van ontwaken leek het nog wel mee te vallen met de ziekte, maar daarna werd de peuterzoon eigenlijk steeds lamlendiger. Hij wilde nog wel even met de dreumesdochter en mij onder de douche, om daar stilletjes…