Een week geleden gingen we op pad. Een week nog maar! Het lijkt een eeuwigheid. Heerlijk. Op zondag hadden we gepland om de boot naar Ierland te hebben en dat bleek aan de krappe kant. Omdat we de boot hadden gereserveerd, wilden we hem toch wel heel graag halen en dat leidde tot een dag met net iets te veel kilometers fietsen. Meer dan 85 kilometer en bepaald niet vlak. Maar die boot hebben we, tot mijn verbazing, gehaald. We…
Ja hoi! We zijn nog altijd aan het fietsen hoor. We geraken zo af en toe een beetje in de middle of nowhere (via veel heuvels). Daardoor zijn de batterijen van de blogdevices vaak leeg en hebben we weinig beschikking over internet. Vandaar dus de stilte.We vermaken ons uitstekend en hebben als het goed is zondagmiddag de boot naar Ierland. De man slaagt beter in het up-to-date houden van ‘Cycling left’. Hij vindt reacties leuk :).
En toen stoomden we donderdagochtend om half acht de tent uit. We hadden met zijn allen heerlijk geslapen en omdat de zon scheen werd het heel erg warm daarbinnen. Ik heb dus eindelijk een manier gevonden om de man uit bed te krijgen, want tegen die hitte blijkt hij niet zo bestendig. We zaten rustig met havermout in het zonnetje te ontbijten toen het begon te regenen. Jammer, want de tent werd helaas drijfnat ingepakt en lekker weggaan in de…
Dat kamperen is nog een heel gedoe, vooral als je iedere dag alles uit-en weer in moet pakken. Tel daar bij op dat we die exercitie van dinsdag op woensdag voor het eerst uitvoerden én dat het de hele nacht regende. U zult wellicht begrijpen dat wij vanochtend niet zo snel weer onderweg waren. Sowieso zijn we niet ontzettend vlot, zelfkennis siert de mens hè, maar dit moet toch echt sneller kunnen. Wat dan wel weer handig was, was dat…
Op de boot lagen we in stapelbedden, vandaar dat we de gymnastiek alweer hadden gehad toen we waren opgestaan. Best handig. De kleuterzoon was mooi op tijd (lees: vroeg) wakker. Dat gaf ons alle tijd om van het ontbijt te genieten én nog een paar relatief goedkope, dfds is Deens vandaar, lego minifigures te scoren. We speelden nog even met Ariël en pakten de tassen in. De dreumesdochter kon niet wachten om weer in de fietskar te gaan zitten. Op…
De maandag stond in het teken van de boot. We hoefden niet heel ver te fietsen, vanuit Uitgeest naar IJmuiden is maar zo’n 14 kilometer. Wel was dit de eerste keer dat we met alle bepakking en kinderen fietsten. Ik was zeer benieuwd hoe dat zou gaan. We stonden rustig op en maakten nog even gebruik van de lekkere douche en ruimte bij mijn ouders. Met de boot en campings in het vooruitzicht leek dat wel verstandig. Het was uiteindelijk…
Het had flink wat voeten in aarde, maar het is gelukt. De eerste etappe van het ‘Cycling left’ avontuur zit er op. De allerlaatste tas werd zondagochtend vroeg ingepakt en zo rond tien uur stond medemamma en buurtgenootje voor deur. Zij ging de kindjes naar het station brengen terwijl de man en ik de fietsen brachten. Tot zijn grote vreugde kreeg de kleuterzoon (!) een mooi aapje cadeau en de dreumesdochter een zeehondje. Eenmaal op het station kochten we fietskaarten,…
Voordat ik de man leerde kennen had ik nog nooit van het woord Reisefieber gehoord. Maar sinds ik het ken, gebruik ik het graag, het is namelijk een goede omschrijving van de pre-vertrek toestand waarin ik regelmatig verkeer vlak voor vakanties of trips. Ik vond,met dank aan Wikipedia, de volgende (Engelse) definitie: Travel nerves, lit. Travel fever Reiszenuwen dus, of reiskoorts wanneer je het letterlijk vertaalt. Het is, in mijn optiek, in ieder geval niet echt een positieve staat…
Nog een week. Nog maar zeven nachtjes slapen en dan gaan we eindelijk op pad. En omdat zo’n fietsvakantie van drieënhalve week best een exercitie is, zijn we maar alvast begonnen met de voorbereidingen. Zo is de man al sokken aan het sparen. Ik doe mijn best bij te geraken met de was. De man maakt de fietsen vertrekklaar. Ik denk na over to-do lijstjes. De man is begonnen met het grote opruimen. Ik ben begonnen met het langzamerhand opmaken…
Nog ruim twee weken en dan vertrekken we eindelijk naar Ierland. Ik kan echt niet wachten om lekker op pad te gaan hoewel ik toch ook al wel een beetje inpakstress heb. Want dat hele inpakken wordt met negen verschillende fietstassen en twee fietskarren gewoon ingewikkeld. Gelukkig hebben we er al wel flink wat ervaring mee. Omdat het een onmogelijkheid lijkt om met twee fietsen, twee karren, twee kinderen én een bult bagage in de trein te gaan, hebben we…