Drie (!) weken geleden is het dat ik voor het laatst een stukje postte, en dat wil, al zeg ik het zelf, toch wel iets zeggen. Bijvoorbeeld dat ik een beetje blogmoe ben geworden of, na jullie ruim drieënhalf jaar bestookt te hebben met mijn gezwets, een keer uitgekletst. Toch is dat niet het geval. Ik ben gewoon ten prooi gevallen aan de drukte van het dagelijkse leven en daar werd het bloggen het slachtoffer van. Niet dat ik nou…
Altijd aardig om patronen bij jezelf te herkennen… De laatste tijd merk ik dat ik me steeds meer ga irriteren aan de zooi in huis. Het loopt in kastjes, op tafel, qua stapeltjes en speelgoed een beetje vol. Niet zo gek, want de aanvoer van allerlei spullen is zo’n beetje continu. Er komen altijd wel werkjes, tekeningen, speelgoedjes en dat soort toestanden binnen. Daarnaast is er geregeld post, moeten er wat zegels gespaard worden en is het dagelijks leven met…
Sjonge, wat is het stil hier hè. Ik ben het ook niet gewend van mezelf hoor. Meestal heb ik allerlei ideeën voor stukjes en moet ik zo’n beetje kiezen waar ik dan over zal schrijven. Nu moet ik zeggen dat er ook best wel inspiratie is, alleen het uitwerken vormt een uitdaging. Zodra ik op het ogenblik op de bank plof, verdwijnt de energie, focus en motivatie om iets te doen. Dat is geloof ik toe te schrijven aan wat…
Je kent het vast; te veel te doen, te weinig tijd, overal spullen, een overlopend hoofd, een achterstand met de was, te weinig slaap en net niet helemaal fit. Welkom in het leven met kleine kinderen. Het was druk de laatste dagen en de komende tijd gaat dat niet beter worden. Tussen al die drukte door vond ik toch nog tijd om te ergeren aan de stapeltjes en het onopgeruimde speelgoed in de huiskamer. Ik lag daar even naast de…
Soms heb ik opeens het gevoel dat alles tegelijk komt. Nu bijvoorbeeld. Want opeens realiseerde ik me dat de man en ik nog maar een week geleden door Londen hobbelden en dat dat al weer een eeuwigheid geleden lijkt. Sindsdien rondde ik een cursus af, deed mijn eerste echte stappen bij RSZK Merefelt en vierden we Sinterklaas. Dat alles met een flink zieke babydochter. Ergens is het ook niet heel vreemd dat ik moe ben. Dit weekend is er weer…
Druk hè, drie kinderen? Is een bepaald veelgehoorde opmerking op het ogenblik. En dat klopt. Maar wees niet hoor, het is ook heel erg leuk, drie van die guppen. Zo is de interactie tussen het stel echt heel tof om te zien. Bekijken hoe blij de babydochter is als haar grote broer weer uit school is, is goud waard. Sowieso zijn de peuterdochter en kleuterzoon erg goed in het entertainen van de babydochter. Het gaat soms wel wat hardhandiger dan…
Het was maandag, dus er moesten boodschappen worden gedaan. Twee kinderen in de bakfiets, en gaan met die banaan.* De babydochter ging in de drager en ze sukkelde ergens in de supermarkt in slaap. We gingen via de bakker weer naar huis en eenmaal daar waren we precies op tijd om de visite te ontvangen. Het was gezellig druk met drie meisjes en hun mamma en de babydochter werd al snel weer wakker om lekker te gaan spelen. Dat hield…
‘Het is zeker druk hè, met drie kinderen?’ Schijnbaar zie ik er wat moe uit, want deze vraag krijg ik op het ogenblik zeker drie keer per dag. En ik kan weinig anders doen dan dat volmondig beamen. Zeker met de zieke peuterdochter van vorige week en nu weer de babydochter (ja echt, het kind heeft dus waterpokken) heb ik het idee voortdurend achter de feiten aan te lopen. En dus begint Mount Everfold groteske vormen aan te nemen, ligt…
Bijna twee weken oud is de babydochter alweer. Dat voelt nog altijd raar. Dat dit, met haar bijna negen pond best grote, ieniemieniemensje twee weken geleden nog in mijn buik zat, is haast niet voor te stellen. Maar die twee weken zijn tegelijkertijd in een flits voorbij gegaan. Deze maandagochtend wordt geloof ik het begin van de week waarin we weer een beetje normaal gaan doen. De man moet gewoon werken, de kleuterzoon heeft school en de meisjes en ik…
Er was weer eens sprake van een gevalletje minder handig. We hadden ons al een tijdje voorgenomen om NEMO (dat museum in Amsterdam dus) een bezoek te brengen. Dit weekend hadden we eindelijk weer eens tijd voor zo’n uitstapje en omdat we dan toch richting de hoofdstad gingen dachten we meteen een korte stop te houden op Schiphol. Vandaar dat wij op zondagochtend voor ons doen betrekkelijk snel naast het bed stonden, heel burgerlijk broodjes smeerden voor onderweg en bijtijds…