Een vriendinnetje deelde een prachtige foto van haarzelf met op haar buik een vers geboren baby’tje en daarnaast haar kleuter en peuter. Het plaatje raakte me. Allereerst natuurlijk omdat ik blij voor haar ben. Zo mooi dat haar mini er is en haar bijschrift ‘Rijkdom’ dekt de lading uitstekend. Want heel cliché, maar er kan werkelijk geen geld ter wereld op tegen zo veel geluk. De foto nam me ook mee terug naar ruim een jaar geleden. Toen de dreumesdochter…
Even een cliché uit de kast halen hoor. Want wat gaat het weer ontzettend snel… Misschien nog wel sneller dan bij de eerste twee, hoewel het helpt dat ik een gewaarschuwd mens ben in deze. De babydochter is inmiddels alweer een half jaar*, en een week oud. Het babygebeuren is daarmee op de helft en eerlijk is eerlijk, het echte kleine is er wel af. Ze draagt maat 74 Bij de consultatie check-up bleek ze zevenenhalve kilo Ze is helemaal…
Op de kop af twaalf weken was de babydochter op deze dinsdag. Twaalf weken alweer. Het cliché ‘wat gaat het hard’ is weer eens heel erg van toepassing. En hoewel de babydochter nog altijd een huil-slaap-poepfabriekje* is, is het echt kleine er wel af. Allereerst is er zo’n anderhalve kilo meer baby, de maat 56 is al lang en breed de kast uit en de luiers zijn wat groter ingesteld. Verder wordt er volop gelachen, is ze wat langer achter…