De dreumesdochter is qua grove motoriek* wat vlotter dan haar broer en zus. Toen die de leeftijd hadden die de dreumesdochter nu heeft, dachten ze nog niet eens na over lopen. En ook het klim- en klautergehalte was nog te overzien. Dat is dus compleet anders bij onze jongste telg. Die schept er een groot genoegen in om te pas en te onpas op te staan en te gaan klimmen. Best grappig om te zien en ze wordt er ook…
De man was licht gefrustreerd dat het gedurende ons fietsavontuur niet is gelukt de nacht door te brengen op een camping. We hadden dan geen tent mee, maar we hoopten ergens een keer in iets van een trekkershutje, een te huren tent of wat dan ook te kunnen slapen. Dat bleek bepaald lastig. De campings die we vonden waren doorgaans nogal gericht op de caravan. Er was meestal wel iets van een trekkersveldje, maar daar was dan ook echt alles…
Zo’n eigen bed en douche hebben toch ook wel weer wat hoor. We hebben lekker geslapen en uitgebreid haren gewassen. Dat was bij de oudste twee toch wel nodig. Verder draaide ik een stapeltje was en was de man druk met het schoonmaken van fietsen*. De dreumesdochter vindt het geloof ik wel fijn dat het fietsen nu klaar is. Ze vond de kar best leuk hoor, en ze sliep er lekker in. Maar iets meer kunnen spelen en ontdekken wordt…
Er bleven nog zo’n dertig kilometer over om te overbruggen naar Florenville, daarvandaan zouden we dan de trein nemen. De man en ik waren erg benieuwd en zelfs ook een klein beetje nerveus over de reis huiswaarts. Want hoewel een fiets in de trein laden best te doen is, is vakantiefietsen en Nederlandse Spoorwegen geen ideale combinatie te noemen. Er is gewoon weinig ruimte en ervaring leert dat niet iedere NS-medewerker even bereid is om mee te denken in het…
Met name door de meisjes werd er werkelijk heerlijk geslapen in het kasteel. Ze sloegen hun tweede tukje in de kar over en haalden dat in hun prinsessenbed in. Zo rond een uur of acht werden ze pas wakker. Vervolgens zijn we ridderlijk gaan ontbijten. Dat we te maken hadden met een hotel met veel sterren was wel duidelijk. We hebben heerlijk gegeten. Na al het badderen, inpakken en ontbijten checkten we uit en lieten de spullen nog even bij…
In onze grote zoektocht naar slaapplaatsen een paar dagen geleden, ontdekten we dat in bestemming Sedan een heel groot kasteel staat. Het grootste van Europa zegt men zelfs. En er kan geslapen worden want men maakte er een veel te duur hotel in. Dat slapen in een kasteel leek ons een aardige afsluiting van de Maasroute. Het laatste stuk van ruim veertig kilometer fietsen is namelijk vooral praktisch. We moeten terug naar een Belgische stad om de reis naar huis…
Eerst gingen we op dinsdagmiddag zwemmen om de hitte te verdrijven. Eenmaal terug in het hotel en in bed met de dreumesdochter begint het te onweren en heel hard te regenen. U begrijpt, dat is zo’n heerlijk vertrouwd geluid, ik viel acuut in slaap. Gelukkig tikt de man ook stukjes.
Nadat we op de valreep een hotel vonden in Heybes, besloten we er meteen maar twee nachten te blijven. We gebruikten de zondag voor een heuse trip down the memory lane en maakten idioot veel hoogtemeters. Voor de kenners: we fietsten omhoog naar Hargnies, langs Pont Colin, door naar Willerzie en via Camp des Fauvettes naar de milleniumtoren. Vervolgens doken we onverhard naar beneden naar Linchamps, op naar de Semois. Bij Nohan namen we een duik, we aten in Naux…
De verjaardag van de kleuterdochter werd in ieder geval lekker lang. We begonnen de dag met een leuk gesprek met een medegast en gingen vervolgens voor ons doen voortvarend van start. De eerste twintig kilometer zat er vlot op en het fietsen langs de Maas was werkelijk prachtig. Waar we gingen slapen wisten we nog niet. Eerst op zoek naar taart. Dat bleek nog niet zo eenvoudig. In de kleine dorpjes is de boulanger/patissier geregeld gesloten en op het terras…
