Acht juli is het. En daarmee op de dag af een jaar geleden dat ik mijn diploma geheel in Corona stijl mocht gaan ondertekenen bij het Summa college. Een week eerder had ik formeel mijn contract als verpleegkundige gekregen en deze handtekening was de kers op de taart. Dat het alweer een jaar geleden is… Het voelt ergens als gister dat ik in het regime van school en opdrachten en werkprocessen en competenties en leerdoelen en weet ik wat nog…
Twaalf mei was de verjaardag van de ons allen bekende Florence Nightingale. Dat was twee jaar geleden uiteraard ook al zo en vandaar dat ik er toen ook al over schreef. Desondanks lijkt me dit een mooi moment om nog maar eens over die verplegenden te schrijven. Het zal u niet verbazen dat ik me doorgaans niet al te druk maak over alle dagen die aan bepaalde thema’s zijn toegewezen. Ik ben van het soort dat zelfs Moederdag en Valentijnsdag…
Het is al weer een tijdje geleden dat ik schreef over de toestand op mijn werk. Dat komt doordat er niet bijzonder veel gebeurde namelijk. we gingen uit met onze afdeling uit cohort, de rust keerde wat weer en de hele situatie kabbelde een beetje voort. Dat betekent op een psychogeriatrische afdeling dan alleen niet dat iedereen blij en rustig is, maar meer dat er geen al te grote veranderingen in de situatie optreden. In ons geval wilde dat zeggen…
Tot mijn grote geluk had ik het weekend vrij. Prettig, want dan hoefde ik niet door alle code rood sneeuwtoestanden en avondklok. Helaas voor mij bleek het inderdaad had, want vrijdagavond werd duidelijk dat de zaterdagavonddienst niet bezet zou gaan worden door een invaller en was ik zo’n beetje de enige in het team die niet al werkte of ziek was. En laten we eerlijk zijn, het is nou niet dat ik ontzettend spannende bezigheden heb op het moment. Vandaar…
Het zijn nog altijd rare tijden bij ons op de PG. En naar het zich laat aanzien, zal dat ook nog wel een tijd zo blijven. Na een pittig weekend meldde ik mij maandagochtend om zeven uur met wat kleine oogjes wederom op de werkvloer. Daar had ik voor de gelegenheid een korte dienst die zonder bijzonderheden verliep. Toch prettig. Het was op de fiets naar huis dat ik me bedacht dat er in alle hectiek die gaande is, ook…
Er is een nieuwe trend gaande op onze pg afdeling. De robothond wordt steeds populairder. Ergens nogal wrang als je er te hard over nadenkt, want zo’n beestje biedt vooral heel veel nabijheid en zijn populariteit maakt pijnlijk duidelijk dat zorg en mantelzorg deze nabijheid in deze tijd niet (voldoende) kunnen bieden. Tegelijkertijd zou het best kunnen dat het robothondje ook zonder Corona toestand populair zou zijn geweest. Want wie wordt er nou niet blij van een puppy die reageert…
Met de verontrustende Corona cijfers van de laatste periode kon het ondanks alle maatregelen die we namen bijna niet uitblijven dat er weer een keer een gevalletje COVID de kop op zou steken. We doen echt ons best met zijn allen maar zolang je een afdeling niet hermetisch afsluit van de buitenwereld is het welhaast niet te voorkomen dat het virus weer eens langs komt. En hermetisch afsluiten is om te beginnen onmogelijk, personeel dat bereid is om bij hun…
Er is de laatste weken met recht sprake van prikdrukte, in meerdere opzichten kun je wel zeggen. De COVID vaccinatie houdt de gemoederen logischerwijs al maanden bezig, maar nu het dan toch echt lijkt te gaan gebeuren, bereikt de drukte er om heen een hoogtepunt. Het begint met het praktische deel, wie krijgen er als eerst een prik en hoe gaan we dat organiseren? Ik ben nog altijd blij dat ik geen beslissingen hoef te nemen daar over en ik…
Tot het moment dat ik eind 2017 in de zorg ging werken, had ik me nog nooit zo bezig gehouden met de implicaties van opleidingsniveau. Logisch ook wel, met mijn academische opleiding was ik simpelweg nog niet tegen beperkingen aangelopen. Daar in de zorg begon ik echter met een leerlingstatus en werd het me al vrij snel duidelijk hoeveel gewicht er aan opleidingsniveau wordt gehangen. Het systeem is vrij simpel; hoe ‘hoger’ je niveau, hoe meer verantwoordelijkheden je hebt/krijgt en…
Hoewel we er soort van naar streven op de afdeling waar ik werk, is het er eigenlijk nooit saai, in ieder geval niet voor de mensen die er werken. Veel mensen met dementie hebben behoefte aan regelmaat en niet al te veel prikkels in hun omgeving en dus doen we ons best om dat te creëren. Om dan vervolgens binnen dat ritme, al dan niet op individueel niveau, wel weer een vorm van vermaak of dagbesteding aan te bieden. Dat…