Het was gedragsvisite; een overleg op een afdeling met zorgmedewerker, psycholoog en in dit geval dus een verpleegkundig specialist. In zo’n overleg wordt besproken hoe het gaat met bewoners die qua stemming en/of gedrag wat ondersteuning nodig hebben. Voorafgaand aan die gedragsvisite had ik me mogen melden in het ziekenhuis. De conclusie was dat het met de gebroken elleboog prima de goede kant op gaat maar dat er wellicht toch ook iets kapot is in de pols. Dat is niet…
Ziet u dat blije ei daar in het midden van die foto? Dat is een verpleegkundige in opleiding tot specialist die zojuist gehoord heeft dat ze aan alle eisen van de opleiding heeft voldaan. Hetgeen betekent dat per september de registratie als verpleegkundig specialist in het BIG-register kan worden aangevraagd en zal worden toegekend. De laatste te nemen hobbel was de beoordeling van het vierde en laatste semester in de praktijk. Nu moest het wel raar lopen wilde dat nog…
Ziet u mij daar met een vage grijns vooruit kijken? Ik durf het bijna niet op te schrijven, maar ik zie de eindstreep. Al een aantal maanden stonden er wat rode cirkels in de agenda omdat er op die momenten dingen moesten worden ingeleverd of er een uitslag zou komen. De op één na laatste cirkel stond om afgelopen woensdag. We mochten (of moesten zo je wilt) als tweedejaars viossen een presentatie geven op het symposium georganiseerd door de alumni-vereniging…
Dat er op de één of andere manier iets anders moet in de ouderenzorg, daar zijn de meeste mensen en organisaties het wel zo’n beetje over eens. Niet alleen kunnen we de groeiende zorgvraag met het krimpende personeelsbestand niet aan, maar daarnaast willen we het juist graag béter doen voor en met de oudere mens. Dat dit besef in politiek Den Haag nog niet helemaal goed is doorgedrongen werd de afgelopen tijd in het verkiezingscampagnegeweld duidelijk. De zorg lijkt er…
De afgelopen maanden heb ik steeds het gevoel van het ene naar het andere evenement te tuimelen. Om daar nog maar even mee door te gaan was er eind vorige week sprake van een congres. Het was niet zomaar een congres, maar hét V&VN VS congres. Voor degenen die niet helemaal in de materie zitten: iedere verpleegkundig specialist die in Nederland werkzaam is, moet zich registreren in het Verpleegkundig Specialisten register van V&VN*. Daarmee is dit congres wel hét congres…
Het is vast geen mens ontgaan dat er in de zorg sprake is van een schreeuwend personeelstekort. Om daar iets aan te doen zijn er allerlei initiatieven op poten gezet om personeel te werven. Enerzijds erg, want er wordt geld aan uitgegeven wat dus niet aan directe zorg kan worden gespendeerd. Of aan betere salarissen. Anderzijds, moet er toch iets. Vandaar dat werkgevers hier in Brabant hun krachten bundelden en samenwerkingsverband Transvorm op poten zetten. Best een goed idee denk…
Er zijn nogal wat onderwerpen die een dag hebben gekregen. Ik heb zojuist zelfs uitgevonden dat er een Wikipedia-pagina gewijd is aan het beschrijven van de schijnbaar erkende Nederlandse themadagen. Helemaal nog niet zo gek om als inspiratie te gebruiken. Op het thema palliatieve zorg kwam ik niet terecht via Wikipedia. Ik werd door een collega gewezen op de dag van de palliatieve zorg. Zij weet van een project* waar ik mee bezig ben waarin ik een poging wil doen…
World Mental Health day viel, naar ik aanneem geheel toevallig op een schooldag van ons tweedejaars viossen. Het ging nog even door met het toeval, want aan het einde van de lesdag stond er de zogenaamde coachles gepland. In een soort van mentorgroepje is er dan ruimte voor intervisie, uitwisseling of eigenlijk dat waar de situatie om vraagt. Nu was het al weer even geleden dat we in deze setting bij elkaar waren én wordt de laatste weken geheel duidelijk…
Als ik dan toch schrijf over goede voorbeelden, kan ik net zo goed even doorgaan. Niet geheel toevallig volg ik via de verschillende social media kanalen een heel aantal organisaties betrokken bij de zorg en natuurlijk ook een hele stapel zorgverleners. Sommige van die zorgverleners krijgen het voor elkaar om naast hun werk in de zorg ook nog een zeer zichtbare ambassadeur voor hun vak te zijn. Ze doen dat op bepaald uiteenlopende wijzen en ik vind dat tof om…
Tien dagen sinds ik voor het laatst een stukje tikte, met bovenstaande vraag als gevolg. Het was wel weer tijd, zo vond mijn klasgenootje. Dat vond ik op mijn beurt wel weer vleiend, dus hier is de update. Het ding is, het lukt even niet zo goed eerlijk gezegd. Ik ben na een bepaald intense tijd nog altijd een beetje wiebelig en wat zoekend naar rust en overzicht in mijn hoofd. Met de start van het nieuwe schooljaar is het…