Zie daar mijn peutermeisje, spelend met een fietsje dat op het veld staat. Zo af en toe gaat ze naar het fietsje toe deze dagen. Ze gaat er eens op zitten, rijdt een klein stukje, stapt weer af, bekijkt het ding eens en gaat dan weer verder. Alsof het een klein rustpuntje voor haar is. Waar ze steeds naar terug kan gaan en waar ze niet om hoeft te concurreren. Haar grote broer en zus hebben geen enkele interesse in…
Op de planning stond op deze vakantiedinsdag helemaal niets. Lanterfanteren leek mij wel een prima idee. We zijn immers op de lanterfantercamping. We hebben een heerlijke directe omgeving en de groepvierzoon maakte een nieuw vriendje, dus een keer geen activiteiten. De man is een nogal bezig typ en vond het helemaal niets doen maar lastig. Hij heeft rustperiode van het hardlopen en dus fietste hij maar een rondje om het Lauwersmeer. En ‘s middags kon hij het toch niet laten…
We leren vanalles deze vakantie. Zo bleek zondagnacht dat we best goed zijn in improviseren. Al met al had bijna iedereen nog een redelijke nacht na het avontuur met de regen in de tent. Zelf sliep ik geloof ik het minst, ik werd afgeleid door muggen. Op maandagochtend vroeg ik de eigenaar van het lanterfanterterrein of we niet naar een andere tent konden verkassen. Hij vond dat wel een goed idee. Binnen een uur had hij een alternatieve tent spik…
Het was alweer een heerlijke dag. Omdat het niet meer zo vreselijk warm is, kon de man met de oudste twee gaan kanoën. En omdat het wel gewoon lekker weer is, kon ik met de peuterdochter gaan zwemmen. We vermaakten ons daarmee de hele dag in en om het water. Heerlijk was het. Tussendoor een kop koffie en een ijsje en we sloten de dag af met een heerlijke barbecue. We vonden gister vlees van lokale anguskoeien en scoorden vis…
Flauw hè, die titel. Ik kon het niet laten… De groepvierzoon begreep in eerste instantie weinig van onze woord grappen rond wad en wat. Maar vond het uiteindelijk toch grappig. We zijn aangeland in een bepaald noordelijk stuk van ons land en dus konden we mooi gaan kijken bij de Waddenzee. We reden ervoor naar een plaatsje met de prachtige naam Moddergat. Daar zijn we begonnen met het beklimmen van de dijk en een tijdje uitwaaien bij dat wad. We…
Het is gelukt hoor, onze bestemming is bereikt, ze bevond zich rechts aldus de mevrouw van de navigatie. Na een wat onrustige nacht, iets met warm en muggen, stonden we relaxed op in Dalfsen. De kids kennen daar goed de weg en dat geeft de man en mij wat ruimte om een beetje uit te slapen. Fijn! Na een heerlijk ontbijt met door opa zelf gebakken brood gingen de meisjes nog even in het badje met de unicorn. Die stond…
Toen de man hoorde van mijn idee om een camping in Friesland op te zoeken was vermoedelijk zijn allereerste gedachte ‘hoe ver is dat fietsen?’ Het bleek ongeveer 300 kilometer te zijn en dus kwam al vrij snel de suggestie om een tussenstop in Dalfsen in te lassen. Dan kon hij toch op de fiets. Dus waren wij donderdagochtend thuis druk met het inpakken van de laatste spullen, de man moest stiekem nog iets op het werk regelen, ik nam…
Het is eindelijk zover. Op deze donderdag vertrekken we om, met een kleine tussenstop bij de schoonouders, een weekje te gaan kamperen in Friesland. De kinderen vertellen aan werkelijk iedereen die het maar weten wil over onze vakantieplannen en zijn al heel de vakantie dolenthousiast. Grappig genoeg hebben ze volgens mij niet echt een idee wat ze te wachten staat of wat Friesland überhaupt is. Omdat het vakantie is, hebben ze bedacht dat het wel heel erg leuk moet zijn.…
Een paar jaar geleden schreef ik een stukje over ons persoonlijk hitteplan. Ik heb me daarin verbaasd over de hoeveelheid drukte die er in de media werd gemaakt over de warmte en dat we met zijn allen toch ook gewoon het gezond verstand kunnen gebruiken. Dat ben ik nog altijd erg met mezelf eens, er is in alles wat ik vind geregeld sprake van voortschrijdend inzicht of veranderen van gedachten, maar dat is in deze niet aan de orde. Het…
Het contract wat ik heb met mijn werkgever is voor vierentwintig uur per week werken. Ook wel te benoemen als 67 procent (van een volledige werkweek). Wat mij betreft ideaal, want zo kom ik vaak genoeg om voldoende feeling met de afdeling te houden, maar kan ik de boel thuis ook nog redelijk managen. Het mooie aan een wat kleiner contract in combinatie met het maken van wat overuren is dat het zomaar kan gebeuren dat je af en toe…