Middels een toer met een boot en een trein belandde de meerderheid van ons gezin op vrijdag in Denemarken. De man schrijft er tussen de bedrijven door nog steeds fijne verhalen over. Ik moet bekennen dat ik ze soms met wat gemengde gevoelens lees maar het gevoel van trots voert de boventoon. Dat doen ze toch mooi even met zijn drieën. Middels taxiservice Ben belandde de andere helft van ons gezin op deze vrijdag in Dalfsen. De schoonvader was van…
We hebben het ergens best goed voor elkaar, de groepvierdochter en ik. Op donderdag sliepen we eerst gezellig samen uit. Na het Eftelingavontuur van woensdag werd ze pas om kwart over acht wakker, en ik maakte ook mijn eerste goede nacht sinds een week. In de ochtend kwam een lieve collega verse soep en lasagne brengen, zo lekker! En ze was nog geen half uur weg toen mijn carpoolbuddy/klasgenootje op de stoep stond met aardbeien en zonnebloemen. Zo kwamen we…
De man, de bijnapuberzoon en de groepzevendochter fietsen inmiddels langs de Waddeneilanden. Zij gaan naar Legoland, zoveel is wel duidelijk. De groepvierdochter mocht met een vriendin van mij en haar gezin mee naar de Efteling. Zij ging een topdag hebben, dat stond ook vast. Met het bezoek aan het ziekenhuis wat op woensdag gepland stond, moest ook meer duidelijk worden. Ergens hadden we de hoop dat de groepvierdochter en ik misschien wel naar Billund zouden kunnen gaan om daar toch…
De nacht van zondag op maandag was aanzienlijk beter dan die ervoor. Door de airco was de temperatuur beter, de mug in de kamer hield, sneu genoeg voor haar, meer van de groepvierdochter en we waren zo ontzettend moe dat slapen overal zou lukken. Ik werd nog wel een paar keer wakker door een protesterende arm, maar dat zal er wel bij horen vrees ik zo. We ontbeten op ons gemakje tussen de senioren die op busreis waren en regelden…
Na een bepaald waardeloze nacht, door muggen, warmte en pijn in de arm werd er bijzonder weinig geslapen door zowel de man als mijzelf. De man ging al bijzonder vroeg op pad om mijn fiets op te halen en intussen deden de kids en ik een magere poging alvast wat op te ruimen. Aan het eind van de ochtend kwam de man terug met mijn fiets, de kar en broodjes. Rond die tijd kwam ook het bericht dat men mij…
De zaterdag begon uitstekend, rond een uur of acht werden we wakker omdat het eigenlijk te warm was om in de tent te blijven. Dus stonden we voorzichtig op, pakten wat spullen in en de man zocht de route uit. Omdat we geen camping konden vinden die handig ten opzichte van de ferry over de Elbe ligt, boekten we een soort appartement voor een nachtje in Stade. Vervolgens vertrokken we en ontbeten allerheerlijkst bij een bakker onderweg. Vervolgens gingen we…
De vakantie is welgeteld één dag onderweg en we hebben de eerste parent fail er al weer op zitten. En ik ben bang dat het niet de laatste zal zijn. Nog een geluk dat het niet onoverkomelijk was. De kids hebben dus vrij, maar de man en ik moeten gewoon nog twee weken werken. De normale routine is natuurlijk compleet verstoord en het levert dan ook een interessante puzzel op. Die overigens een paar weken geleden al langzaam begon, want…
Heb je wel eens dat iets niet helemaal lekker valt? Dat iets waar je normaal niet direct heel druk over zou doen je in het verkeerde keelgat schiet? Het overkwam me maandag aan het eind van de middag. Het begon sowieso al met het feit dat het maandag was. Dat is niet mijn favoriete dag en dat komt niet eens doordat het de eerste dag van de week is. Het is op maandag al ruim vijf jaar zwemlesdag en dat…
Telefoonangst, ook wel belangst of telefoonfobie, is een vorm van angst waardoor mensen niet durven te bellen. Het wordt gezien als een sociale fobie.* Sinds jaar en dag heb ik al last van een milde vorm van belangst. Dit tot hilariteit, en soms ergernis, van de man want de regeltelefoontjes laat ik doorgaans aan hem over. Het is niet direct zo dat ik vreselijk veel hinder ondervind van mijn aversie tegen iemand opbellen, maar ik kan wel écht opzien tegen…
Het was woensdagmiddag en de zon scheen. Ik was niet helemaal fit en had bedacht om een paar uur eerder dan gebruikelijk op mijn gemakje in het zonnetje naar huis te peddelen. Vandaar dat ik, met een muziekje in de oren, op het fietspad naast de provinciale weg bij Hapert fietste toen ik tot mijn verbazing achter me hoorde toeteren. Er reed een politie-auto. Op het fietspad. En ze zwaaiden naar mij toen ik wat glazig achterom keek. Dus ik…