Ik ging naar pappa’s werk, daar kwam een vliegtuig in mijn arm. Toen moest ik heel erg huilen en daarna had ik twee minions. Zo vertelde de peuterzoon vanmiddag geëngageerd toen hij weer veilig in de bakfiets zat. Dan vraag je je vast af wat er aan de hand was. Nou, er moest bloed worden geprikt. Dat deden we afgelopen zomer ook al een keer. Toen reageerde de peuterzoon heel verbaasd met ‘au, er zit een vliegtuig in mijn arm’.…
Sint Maarten is geweest, dus het werd weer tijd voor Sinterklaas. En hoewel de peuterzoon vooralsnog weinig meekrijgt van de hele happening – hier geen Sinterklaasjournaal en ook het schoenzetten laten we nog maar even voor wat het is – kunnen we zijn aankomst toch niet helemaal voorbij laten gaat. Daarom gingen wij gister traditiegetrouw (kun je iets al zo noemen als je het voor de derde keer doet?) naar Uitgeest om daar met opa, oma, oom, tante en neef…
Het was een gekke dag vandaag. Wat een afschuwelijk nieuws kwam er uit Parijs… De beelden ervan komen hard binnen. Ik kan me niet eens voorstellen hoe naar het is om het van dichtbij mee te maken. Gek genoeg gaat het leven wel gewoon door en dus vertrok ik vanochtend met Anneke van Draagrijk naar Geldrop. In het St Annaziekenhuis was een kraammarkt waar we acte de présence gingen geven. Het begon al chaotisch toen ik tien minuten voor vertrek…
De man en ik vinden het belangrijk om soort van bewust te leven. Dat is ten eerste goed voor het milieu. Hoewel me wel eens afvraag of we echt een bijdrage leveren, maar goed, een beter milieu begint bij jezelf zeggen ze. Daarnaast willen we onze kindjes meegeven dat de wereld een kostbaar ding is waar we best een beetje zuinig op moeten zijn. Voorleven is dan de remedie. En dus doen wij alles met de fiets of openbaar vervoer,…
Dat is de vraag… Inmiddels ben ik enkele weken aan het bloggen en ik vind het leuk! Het schrijven van de stukjes is leuk om te doen, ik word er blij van. Waar ik ook blij van word is dat de posts vervolgens ook best aardig gelezen worden. De statistieken zijn trouwens sowieso erg fascinerend. Mijn blog werd het best bezocht op woensdagen en het tijdstip waarop het meest gelezen wordt is acht uur ’s morgens. Dit laatste zal wel…
Soms hè, soms snap ik het gewoon even niet meer zo. In dit geval niet zo erg want het gaat nergens over, maar toch. Via Facebook volg ik wat onze locale blauwe grootgrutter te melden heeft. Best handig, we komen nogal vaak daar in de supermarkt en dus is het leuk om op de hoogte te blijven van de locale acties. Vorige week stond er vol trots op hun pagina vermeld dat ze vanaf nu een heel schap met zogenaamde…
Wat kunnen peuters in het algemeen en mijn peuterzoon in het bijzonder toch een fantastische gedachtengangen hebben. Opa en oma waren op visite, de ouders van de man om precies te zijn. We zaten gezellig met zijn allen aan tafel te eten en het woord Mozambique viel. Dat vond de peuterzoon wel een mooi woord. ‘Wat is Mozambique?’ zo wilde hij weten. We legden hem uit dat Mozambique een land is, net zoals Nederland dat is. ‘Nu wonen we in…
Wat een heerlijke herfstdag was het gister! Wij maakten van de gelegenheid gebruik en gingen naar een grote speeltuin. Erg leuk voor de kindjes en gezellig voor de mamma’s. Je kunt de klok er op gelijk zetten, als er een kwartier gespeeld is, komt de eerste dreumes/peuter/kleuter* vertellen dat er sprake is van honger. Logisch natuurlijk, want van spelen krijg je honger. En zodra er één kind honger heeft, hebben ze het allemaal. Dus dan gaan die grote tassen open…
Hallo wereld! Dat is kennelijk de standaardtitel van een eerste bericht op een WordPress blog. En ik vind het eigenlijk wel mooi. Hallo wereld! Daar ben ik weer. Na een aantal jaren niet bloggen want druk met werken, reizen, huizen, kinderen, leven, merk ik de laatste tijd dat ik weer wil bloggen. Iedere week denk ik wel eens ‘oh, hier wil ik over schrijven!’. En dus ben ik vanmiddag maar eens uit gaan zoeken of ik niet gemakkelijk een blog…