Also, de trip naar Playmobilland stond al een week vast, de beschikbare plaatsen zijn namelijk beperkt, en zo’n beetje ons hele reisschema was er op afgestemd. Op vrijdagochtend ging de wekker om zeven uur en verschenen we mooi op tijd aan het ontbijt in ons hotel. Zirndorf ligt op ruim tien kilometer van het centrum van Neurenberg en u begrijpt, we gingen met de fiets. Zo halverwege de heenreis begon het werkelijk te storten van de regen, dat was wel…
Bij het naar bed gaan na onze dag in Neurenberg, uiteraard verkenden we de stad per fiets, zei ik de kids dat ze goed moesten slapen. Want voor een dag Playmobilland moet je toch goed uitgerust zijn. Dat geldt natuurlijk ook voor mij zelf, ik ga betrekkelijk vroeg slapen. Ter illustratie een mooie slaapfoto van de kleuterdochter die ook vandaag in haar karretje een tukje deed. Het reisverslag van de man heeft inmiddels een indrukwekkende vorm aangenomen en daarom nog…
Na twaalf dagen op de fiets, drie keer een stuk treinen (vanaf Eindhoven gerekend), ruim zeshonderdtien kilometer fietsen en volgens de man zo’n tweeduizend hoogtemeters bedwingen, arriveerden we op woensdagavond in Neurenberg. Het werd een bijzonder leuke laatste fietsdag. Het begon allemaal met de verjaardag van de groepvierdochter, veel zingen, bellen met opa’s en oma’s en nog een klein cadeautje. Bij wijze van ontbijt shopten we donuts bij een superluxe donutwinkel en genoten daarvan in de Hofgarten in Ansbach. Daar…
We sliepen van maandag op dinsdag in Oberdachstetten. Een klein dorpje onder de rook van Ansbach en eigenlijk ook onder die van Neurenberg. Ons einddoel was hemelsbreed nog maar een kilometer of vijftig verderop namelijk. De man en ik moesten er daarom eens goed over nadenken hoe we het laatste stuk eens gingen afleggen. De oorspronkelijke fietsroute neemt een omweggetje en doet er ongeveer tachtig kilometer over naar Neurenberg. Dat kan prima in twee dagen, het is teveel voor een…
Het was natuurlijk leuk bedacht, een stuk met de trein reizen, maar u kunt zich vast voorstellen dat het een hele klucht is om alle fietsen, de kar, de tassen en de kinderen in een regionalbahntje te stouwen. Ik zag er derhalve wel een beetje tegenop. Linksom of rechtsom loopt het sowieso wel los hoor, daar gaat het niet om, maar heel fijn is het allemaal niet. We vertrokken zonder ontbijt uit het hotel en wandelden naar het station. Daar…
Op de eerste augustus én negende dag van ons fietsavontuur zijn we aangekomen in Heilbronn. Een niet al te groot, maar toch zeker serieus te nemen stad in het zuiden van Duitsland. Voor mij was deze stad volstrekt nieuw en ik realiseerde me dat we, anders dan bij eerdere fietsvakanties, deze keer wat meer gevoel krijgen voor de plaatsen waar we langskomen doordat we er ook echt gaan kijken. Toen we kampeerden of logeerden bij vrienden op de fiets adressen…
Ergens de afgelopen dagen hebben we de Rijn links laten liggen en werd de Neckar onze leidraad. Nu mondt de Neckar uit in de Rijn dus heel bijzonder is deze wissel niet, maar desondanks aardig om te noemen. Ik heb zojuist geleerd dat de Neckar de tiende rivier van Duitsland is en daarmee zeker serieus te nemen, maar hij is toch van een ander kaliber dan de Rijn en daarmee veranderen landschap en sfeer ook wat. Leuk! De rivier bracht…
Wellicht vroeg u zich de afgelopen dagen af hoe het intussen met de kleuterdochter gaat. Ze staat natuurlijk wel op een paar plaatjes, maar heel veel is ze niet te zien. Dat is goed uit te leggen, ze zit namelijk tijdens het fietsen in het karretje dat achter de man aanhobbelt. En hoewel ze geen bijzondere fietsprestaties levert, ben ik toch erg gelukkig met hoe ze het de afgelopen week gedaan heeft. Een kleutertje moet namelijk maar net bereid zijn…
Na een nachtje in het gribus hotel, waar het grootste deel van de familie trouwens prima sliep, gingen we zonder ontbijt op pad. De dag begon al direct met een lesje biologie want in de kelder waar we de fietsen hadden geparkeerd lag een vrij recent neergestorte (dode) zwaluw. Dat vonden onze kinders natuurlijk buitengewoon interessant. En toegegeven, ik eigenlijk ook, want zo vaak krijg je de kans niet om zo’n beestje eens van dicht bij te bestuderen. Na de…
De dag eindigde dinsdag en begon daarmee woensdag in Bacharach. Een allerlieflijkst plaatsje aan de Rijn waar we een hotel met een zwembad hadden gevonden. We aten er klassiek Duits, zwommen ‘s avonds en ‘s ochtends en rond twaalf uur vertrokken we voor de volgende etappe. We gingen eerst langs een heus kasteel, slot Rheinstein. Daar binnen geraken was met de Corona maatregelen even een toestand, maar zeker de moeite waard. We keken rustig rond, leerden vanalles en genoten ook…