In navolging van mijn blog over melamine besloot ik de stoute schoenen aan te trekken. Niet geschoten is immers altijd mis en de brutalen hebben de halve wereld. Dus schreef ik een aantal webshops aan met de vraag of ze een samenwerking misschien zagen zitten. In die zin dat de webwinkel mij een melaminevervangend product zou geven en dat ik die dan zou testen en er een blog over schrijven. Eén van de winkels zei nee, bedankt, van een paar…
Zo in de loop van de tijd zijn er in ons gezinnetje een aantal gezellige gewoontes ontstaan. Zo ontbijten we in het weekend graag in bed, danst de man na het eten vaak met de kindjes en gaan we bij verveling in het weekend wel eens een ijsje eten op Eindhoven airport. Nog zo’n gebruik is dat, als het zo uitkomt, de man wel eens een toetje in elkaar flanst met behulp van zijn appelschilmachine en de blender. Lekker, gezond…
Ons huis heeft een heerlijk balkonnetje. We hebben er inmiddels een vrij succesvolle moestuin, er staat een schattig dennenboompje, het is er heerlijk toeven met een kopje koffie op het bankje en de kindjes kunnen er lekker spelen. Met een teil of een emmer water en wat (duplo)speeltjes vermaken ze zich prima. In theorie zouden we er denk ik ook prima kunnen barbecuen, maar in de praktijk vrees ik dat we er niet echt blij van worden. Het ding met…
Het gebeurt me vrij regelmatig dat ik een beetje moet grinniken om mezelf. Dan pak ik weer eens iets niet optimaal aan of heb ik mezelf in een onhandige positie gemanoeuvreerd. Zo ook vandaag… Het was werk- en Yipdag, dus ik had geen kindjes om me heen. Ik was de hele dag druk met Care4moving, wat blogdingen en vooral het één en ander aan regelactiviteiten die waren blijven liggen. Het was ook wielrenwoensdag. In het kader daarvan moest ik mij…
Meestal weet ik vrij goed wat ik van dingen vind. Omtrent het grootbrengen van de kinderen dan. Vraag me niet naar mijn mening over alle problemen in het midden-oosten ofzo, dat vind ik vooral heel ingewikkeld namelijk. Ik doel eigenlijk op keuzes die je maakt in het ouderschap. We doen ons best onvoorwaardelijk met de kindjes om te gaan, we gebruiken wasbare luiers, ik voed(de) de kinderen zelf (en best lang volgens de maatstaven van onze maatschappij), en zo zijn…
Sjonge… Ik schreef laatst heel enthousiast over de foodhallen in Amsterdam. Ik vond het zo’n leuk concept dat je bij verschillende tentjes je eten bij elkaar kunt scharrelen en dat dan met elkaar opeten. Vaak ook nog biologisch verantwoord. Helemaal leuk. En nu blijkt dus dat we hier in Eindhoven ook zoiets hebben. Gewoon op Strijp-S. Dan hoeven we geen twee uur onderweg, maar kunnen we gewoon een kwartiertje fietsen. Hoe fijn is dat. Natuurlijk is het menu in de…
Net als naar ik aanneem de meeste ouders doen wij ons best om onze kinderen zo gezond mogelijk te eten te geven. Ik vind dat nog bepaald geen gemakkelijke opgave. Want niet alleen hebben de peuterzoon en dreumesdochter doorgaans een voorkeur voor ongezond voedsel, ook de vraag wat gezond eten nu precies is, is nog niet zomaar beantwoord. Van sommige dingen ligt het voor de hand dat het niet erg gezond is. We kunnen allemaal verzinnen dat het niet verstandig…
Eerste Paasdag brachten wij, net als de rest van Nederland, gezellig door met familie. Het reisdeel deden we op zaterdag al zodat we op zondag alle tijd hadden voor een gezellig ontbijt, het zoeken van paaseieren (en laten we het verstoppen niet vergeten ?), lunch, een wandeling, de speeltuin, een spelletje en natuurlijk het diner. De schoonmoeder vond een interessant recept voor een courgettepaté en hoewel ik tijdens het maken vreesde dat het een soort grote courgettedrab zou worden, was…
In het groentepakket van vorige week zaten gele en oranje wortels, een knolselderij en zoals altijd, aardappelen. Tijd voor stamppot dus. Ik schilde de aardappelen en wortels, slachtte de knolselderij, sneed de hele handel in stukken, mikte het in een pan met water, op het spreekwoordelijke vuur (inductie hier) en twintig minuten later wilde ik gaan stampen. Wilde dus. Want toen ik de la open ging doen om de stamper te pakken bekroop mij een onheilspellend gevoel. Er was iets…
Vanavond voelde ik mij opeens oud. Het geval was namelijk dat ik zuurkoolschotel stond te maken. Op zaterdagavond. Om 10 uur. Er zijn toch tijden geweest dat dat absoluut ondenkbaar zou zijn omdat ik dan moest gaan stappen, naar de bioscoop gaan, op de bank moest hangen om een film te kijken of in ieder geval een zaterdagavondachtige activiteit. Nu zijn de zaterdagavonden sinds we kindjes kregen meestal niet meer zo glamoureus. Het wil wel eens gebeuren dat we nog…