Dat de groepdriezoon gezegend is met een grote fantasie én graag dingen dingen die hij bijvoorbeeld op tv zag extrapoleert naar zijn spel, dat wisten we al. Ook waren we op de hoogte van het feit dat hij graag danst op muziek. De laatste maanden kwam er echter een leuke dimensie bij. Hij heeft ontdekt dat hij het leuk vindt om mee te zingen met de liedjes uit zijn favoriete films. Niet alleen meezingen trouwens, te pas en te onpas…
Het was tijd voor het jaarlijkse teambuildingsuitje. Al weken lang werd er zo af en toe gespeculeerd wat we zouden gaan doen. Maar wat er zou gaan gebeuren was mij in ieder geval volstrekt onduidelijk. Een beetje nerveus was ik stiekem wel moet ik zeggen. Als rechtgeaarde YMCA-er heb ik wel wat ervaring met teambuilding (en groepsdynamica en meer van dat soort toestanden). Ik vreesde al voor allerlei samenwerkingsspelletjes en in het ergste geval ingewikkelde groepsgesprekken. Het viel alleszins mee.…
Het is, in mijn bescheiden beleving althans, belangrijk om mensen serieus te nemen. Dat gaat over de volwassen mensen die ik in mijn dagelijks leven tegenkom, maar zeker ook over de kinderen. De dingen waar ze zich druk over maken, mogen in mijn ogen dan misschien futiliteiten zijn, of heel gemakkelijk op te lossen. Maar ze zijn wel echt. En hoe naar is het als een volwassene dan zegt dat het niet belangrijk is. Een zeker niet te vergeten subgroep…
Hoewel de theorielessen vooralsnog best boeiend zijn (ik vind het leuk om me bezig te houden met klinisch redeneren en ben zelfs nieuwsgierig naar allerlei classificatiesystemen) zijn de leukste lessen die ik tot nu toe op school kreeg de praktijklessen. In de eerste plaats omdat die zo lekker concreet zijn. Iemand doet het kunstje voor en daarna mag je dat nadoen. En het prettige is dat je dat kunstje vervolgens ook in de praktijk kunt gaan uitvoeren. Daarnaast is het…
Als je eenmaal een beetje aan het Brabants gewend bent, ga je het steeds meer waarderen. Althans, ik dan. Vaak moet ik lachen om sommige uitdrukkingen en geregeld ben ik ook vertederd. Sommige dingen klinken gewoon zo lief. Zo zeggen mijn collega’s wel eens tegen me dat ik maar naar m’n mens moet gaan. En dan doelen ze op de man. Want als het over de levenspartner gaat is ‘menne mens’ (of een variatie daar op) een gangbare term. Ik…
Na het damloop avontuur van vorige week nam ik een weekje looppauze. Maar omdat rust roest ging ik maandag weer een rondje rennen. Dat ging prima, tot de laatste kilometer. Toen voelde ik een tik tegen mijn kuit en ergens wist ik wel hoe laat het was. Het been werd mooi stijf en de volgende dag bleek in beweging komen lastig. Een iets te enthousiaste stap leverde kramp op en mijn vermoeden werd definitief. Een zweepslag. In de soleus om…
Op zijn tijd eet ik graag een pizza. Niet de mik-snel-in-de-oven-diepvriesschijf, hoewel ik die ook best weet te waarderen hoor, maar dat is meer vanwege de kleine mate van bewerkelijkheid van die dingen. Ik bedoel nu echter een lekkere, zelf met goede ingrediënten gevulde pizza. En in mijn geval zijn die ingrediënten een flinke hoeveelheid van wat verschillende soorten kaas. Weinig zo lekker als een pizza ‘quattro formaggi’. Maar ja, dat deeg maken is nog best een kunst en een…
Al een dag of drie loop ik te peinzen over de term ‘powermom’. Zo af en toe is er zo’n fase dat een dergelijke term geregeld door de social media komt fietsen en ik weet eigenlijk niet zo goed wat ik er van moet vinden. Disclaimer: begrijp me niet verkeerd hoor, ik gun een iedere moeder (en niet moeder trouwens ook) dat hij/zij lekker in zijn/haar vel zit, ‘in zijn/haar kracht staat’ of hoe je het wilt noemen. En Mom…
De afgelopen week was er tussen het leren van alle letters door aandacht voor het menselijk lichaam in de klas van de groepdriezoon. Toen er na het eten nog wat ruimte overbleef om naar het klokhuis te kijken was de groepdriezoon derhalve geboeid door een aflevering over het hart. ‘Want je hart is een soort pompje’, zo wist hij te vertellen. Deze interesse in het menselijk lichaam kan deze zuster-to-be uiteraard alleen maar toejuichen. Wie weet kan ik mijn medische…
Recent leerde ik op school een nieuw begrip. Het concept erachter begreep ik eigenlijk al wel, maar dat het zo’n aansprekende naam had wist ik dan weer niet. De cascade breakdown wordt in de geriatrie beschreven als het fenomeen wat nogal eens op wil treden als er bij de zogenaamde kwetsbare oudere een kink in de kabel komt. Als het frêle evenwicht ergens verstoord wordt, ontstaan er in een soort domino-effect allerlei problemen. Denk maar eens aan het omaatje dat…