Het thema van het ogenblik, en dan vooral bij de dames, is alles wat te maken heeft met elfjes en eenhoorns. Eerder toonden de meisjes zich nog niet zo enthousiast over de magische wezens, maar een tv-serie bracht daar verandering in. Het moest er natuurlijk sowieso een keer van komen en ik moet ze nageven, hun timing is mooi. Want zeg nou zelf, in een wereld die op zijn kop staat kun je je toch maar het beste verliezen in…
Hoe mijn werk in het verpleeghuis eventueel van uit huis zou moeten zou ik werkelijk niet weten. Het is natuurlijk ook niet voor niets dat mijn beroepsgroep wel wordt geacht om gewoon te gaan werken. Ik zag trouwens ergens een filmpje van zorgverleners die de anderhalve meter probeerden te implementeren. Zelfs als we dat gaan doen wordt het een zooitje ?. De man echter, heeft dat hele thuiswerken inmiddels aardig geoptimaliseerd. Hij werkt bij het laboratorium waar ze eindeloos druk…
Het zijn rare tijden. Zo’n beetje iedereen zit genoodzaakt thuis in de hoop dat alles over een paar weken weer normaal wordt. Behalve dus de mensen in de zogenaamde vitale groepen. Want als die ook thuis gaan zitten, gaat het mis. En laten de man en ik nou toevallig (of niet) allebei in de zorg werken. Wij gaan dus gewoon werken, sterker nog, ik ga heel veel extra werken. Vandaar dat onze kinderen wel naar school en kinderdagverblijf gaan. Superfijn…
Die opleiding van mij is in de afrondende fase beland. Prettig, want het einde is in zicht. En tegelijkertijd pittig, want dat afronden moet natuurlijk wel gebeuren. Vanaf zo’n beetje november staat zo ongeveer alles op school in het teken van de examens. In totaal zijn het er een kleine twintig, en er zijn allerlei vormen. Sommige dingen moet je in gedrag aantonen op de werkvloer. Over sommige dingen moeten zogenaamde verantwoordingsverslagen worden geschreven. Er moet een heus kwaliteitsverbeterplan komen.…
Ja hoiiii! Das lang geleden! Hoe gaat het ermee? Nou goed hoor. Druk as usual. Maar dat was vast al duidelijk. Tot zover het onderwerp blogfrequentie. Het leek me wel passend om zo aan het eind van het jaar weer eens in de spreekwoordelijke pen te klimmen. Met alle jaaroverzichten en vooruitblikken krijg ik toch de behoefte om een beetje mee te doen. Daar draagt de vakantie ook aan bij trouwens. Ik heb na een paar dagen rustig thuis eindelijk…
Al weer een paar jaar geleden ontdekte ik het fenomeen ‘uitgestelde koffie’. Het idee daarvan is dat wanneer je ergens koffie drinkt, je niet alleen voor jezelf koffie bestelt, maar ook alvast voor iemand die dat niet zo maar kan betalen. Iemand kan op een dergelijke plek dan vragen of er een uitgestelde koffie is, en als dat het geval is, daar gebruik van maken. Een mooi concept, zo vind ik. Een beetje in de categorie kleine moeite, groot gebaar.…
Na de zwemperikelen van zaterdag ging de sportieve toestand op zondag vrolijk verder. Het was namelijk ook het weekend van de marathon hier in Eindhoven. We juichen ieder jaar wel voor de lopers, en na het officieuze wereldrecord van gister op de marathon in Wenen, waren we vandaag extra geïnspireerd. Toch zag ons programma er dit jaar wat anders uit dan eerdere jaren. De man liep vorige week al een halve marathon in Breda en had zich ten doel gesteld…
De groepdriezoon zit alweer geruime tijd op zwemles. Dat vindt ie opzich best ok, maar de laatste tijd kwam toch ook geregeld de vraag of het nu al eens klaar was. Zelf had ik me die vraag eerlijk gezegd ook gesteld. Mijn bijzonder gekleurde blik vond dat ie inmiddels toch wel aardig zwom en ik durfde hem inmiddels ook best zonder allerlei drijfmiddelen te laten zwemmen. Tot mijn grote blijheid kwam een paar weken geleden dan eindelijk de verlossende brief.…
Het is alweer ruim een maand geleden dat ik schreef dat ik de somatische afdeling waar ik werkte ging verruilen voor een psychogeriatrische. Ik noemde het een andere tak van sport en ik ben dat nog altijd bijzonder met mezelf eens (evengoed prettig). Want hoewel adl opzich adl is, vraagt het wassen, aankleden, eventueel wondverzorgen, medicijnen verstrekken etcetera etcetera bij iemand met dementie toch een bepaald andere benadering dan bij iemand die daar niet aan lijdt. Ik moet zeggen dat…
Wellicht niet geheel onverwacht reisden wij het afgelopen weekend naar Noord-Holland. Het jaarlijkse Damloopfeest werd weer gehouden en wij schrijven ons daar altijd enthousiast voor in. De man loopt al zeker een jaar of vijf steevast een #pr op de tien mijl en de laatste ikzelf heb mijn focus maar eens verlegd naar de vijf mijl. Dat vind ik qua afstand eigenlijk veel leuker namelijk. Bijkomend voordeel is dat de vijfmijlvariant van de Damloop op zaterdagavond wordt gehouden en ze…