Een lijstje, dat is alweer een eeuwigheid geleden. En hoewel je het aan het weer nu niet direct merkt, gaan we toch echt langzaam weer naar de herfst toe. Vandaar dat een herfsttag me wel iets leek. Ik vond hem via het blog van Iris Jonet, dank voor de inspiratie :). ♥ Thee Na een zomer van water drinken, krijg ik inmiddels wel weer trek in thee. Een latte machiato blijft mijn favoriet, maar met een grote mok lekker warme…
Even wat anders hè. Ik was laatst aan het koffiedrinken met een vriendin en toen alle kinderzaken besproken waren, gingen we het eens hebben over werk. De betreffende vriendin is verloskundige en ze is zelfs betrokken geweest bij de zwangerschap van de kleuterzoon. Dat schept toch een band. De laatste tijd is ze druk geweest met zich specialiseren in het maken van echo’s. Dat blijkt een kunst opzich waar ook weer allerlei opleidingen in zijn. Begrijpelijk wel trouwens, ik had…
Het is één van die clichés rond zwangerschap en geboorte. Zodra je uitvindt dat je zwanger bent óf anders wel als de baby er eenmaal is hoor je op een zogenaamde roze wolk te gaan zitten en daar moet je dan gelukzalig gaan zitten rondzweven. Nu luidt mijn ervaring dat heel veel van die clichés hartstikke waar zijn. Hoe flauw ze soms ook zijn, je kunt er vaak simpelweg niet omheen. Dat je je als niet ouder niets bij het…
Boekjes lezen is hier logischerwijs een populaire bezigheid. Lezen voor het slapen gaan is altijd een succes, maar ook overdag komen allerlei boekjes regelmatig tevoorschijn. Daar vertel ik natuurlijk helemaal niets bijzonders mee. Natuurlijk worden er boekjes gelezen, het zou raar zijn als het niet zo was. Maar de laatste tijd heeft er een nieuw soort leesvoer zijn intrede gedaan. De kleuterzoon kan zich eindeloos vermaken met de catalogi van lego en playmobil. Ik geloof dat hij in zijn hoofd…
De peuterdochter had niet zo’n zin om te slapen. Ze bleef maar draaien en woelen en het lukte duidelijk niet. Ik moest toen denken aan dit liedje van Claudia de Breij. Het is mijn peutermeisje werkelijk op het lijf geschreven. Na een paar keer luisteren werd ze dan toch rustig. En begon ze grappig genoeg antwoord te geven en mee te zingen. Dat was het moment om de muziek weer uit te zetten dus. Uiteindelijk zijn we gezellig samen in…
Groeien schijnt in sprongen te gaan. Zowel letterlijk als figuurlijk. In verschillende boeken over het groter worden van kinderen staan vaak ‘sprongetjes’ omschreven die bij een bepaalde leeftijd zouden horen en die vaak gepaard gaan met gedrag waar ouders dan weer minder blij mee zijn. Eerlijk gezegd weet ik niet zo goed of ik nu in dat soort sprongen moet geloven. Zelf heb ik ze in ieder geval nooit zo duidelijk op de voorgeschreven momenten waargenomen. Over het letterlijke groeien…
7.06: Oefff, ik ben er vannacht al uit geweest, maar ik moet alweer heel nodig naar de wc, soms denk ik dat ik zwanger ben… 7.09: Wat is het hier eigenlijk stil? Hoe laat is het? Had er geen wekker moeten gaan? 7.10: Wat liggen ze lief met zijn allen in ons bed, ik kruip er nog heel even tussen. 7.20: Slaap iedereen nu nog? 7.25: Heel voorzichtig wordt de kleuterzoon wakker. ‘Goedemorgen mamma, ik ben blij’. Daar smolt mijn…
Afgelopen week ging ik dus naar de film. Of eigenlijk naar een documentaire. Meestal schrijf ik over dat soort dingen dan wel vrij snel een stukje, maar deze keer moest het even bezinken. En omdat ik het niet zo passend vond om me er met een grap over Alice in Wonderland of The Matrix (aan beide films werd veelvuldig gerefereerd) moest het verslag maar even wachten. In Utero dus. Ik werd getipt door Lonneke en ik moet eerlijk zeggen dat ik…
Terwijl de man en ik van Dam naar Dam renden, waren de kindjes op pad met opa en oma. Ze hadden het prima voor elkaar want opa en oma hadden een leuk programma bedacht. Eerst gingen ze de auto wassen. Of eigenlijk met de auto door de wasstraat rijden. De kleuterzoon vond het fantastisch, de peuterdochter was er iets minder van gecharmeerd. Na deze exercitie kwam het echt leuke deel. Strand! Mét nieuwe schepjes en emmertjes. Als ik de foto’s…
Eh, 12 uur natuurlijk #stopdetijd — Joris Korbeeck (@korbeeck) September 17, 2016 Daarom een heel kort blogje, zodat ik in ieder geval nog op de zaterdag in het logeerbed beland. Gezien de baby in mijn buik heb ik een scherpe tijd uit mijn hoofd gezet. Hopelijk wel binnen twee uur ?. Wish me luck! ?