Nou, ik was weer in de bocht hoor. Alweer een tijd geleden schreef ik me in voor de City run hier in Eindhoven. Samen met Care4moving cliënte zouden we wel eens een stukje gaan rennen. Vervolgens gingen we op vakantie, werd ik wat afgeleid door een baby, holden we van Dam naar Dam en ik was die hele run eigenlijk een beetje vergeten. Niet dat er gelopen moest worden hoor, maar wel de inschrijfafstand. Mijn zwangere brein was er intussen…
Wat dwalend over het wereldwijde web en door blogland kwam ik langs het woord blogchallenge. Hè wat, zei er iemand uitdaging? Ik was natuurlijk direct getriggerd en ging eens lezen of ik mee kon doen. Want challenges zijn echt geheel van deze tijd, leveren altijd iets op en zijn doorgaans vooral leuk om aan deel te nemen. Deelnemen bleek in theorie vrij eenvoudig. Schrijf gewoon een blog over het opgegeven thema, stuur dat in en wacht rustig af of je…
‘Ja, we controleren vandaag op luizen, dus wees niet verbaasd als de coupe van je kind een beetje anders is dan toen je hem/haar naar school bracht’ las ik vanochtend op de app van de rupsenklas van de kleuterzoon. Ohja, ook zo’n ding wat bij de basisschool hoort. Het luizenpluizen. Wat een sympathiek woord is dat trouwens, toen de juf om luizenpluizers vroeg, zei ik haast toe. Gewoon om die titel te kunnen dragen. Vervolgens bedacht ik me dat ik…
Soms heb je van die dagen, en deze doordeweekse dinsdag was er één. De peuterdochter en ik kochten kleren in maat 116 voor de kleuterzoon. En hij past het ook nog… Ik huilde bij een heel flauw reclamefilmpje. Mijn brein is sowieso definitief verweekt, ik wist zeker dat er voldoende bladerdeeg en bloem voor het eten en de kanelbullar was. Niet dus… De kanelbullar volgens aangepast recept lukten nog best aardig. De kleuterzoon had een heuse speeldate. Bij iemand anders…
Dat het op 4 oktober werelddierendag is, was mij wel bekend. Nu draag ik dieren in het algemeen best een warm hart toe hoor, maar met bepaalde dieren in het bijzonder heb ik nu niet per se een band. Als kind had ik wel ooit dwerghamsters en zelfs een tijdje een konijn en ik won eens per ongeluk een goudvis, toch was er nooit sprake van een hechte band tussen mij en zo’n beest. Sinds ik met de man in…
Er was weer eens sprake van een gevalletje minder handig. We hadden ons al een tijdje voorgenomen om NEMO (dat museum in Amsterdam dus) een bezoek te brengen. Dit weekend hadden we eindelijk weer eens tijd voor zo’n uitstapje en omdat we dan toch richting de hoofdstad gingen dachten we meteen een korte stop te houden op Schiphol. Vandaar dat wij op zondagochtend voor ons doen betrekkelijk snel naast het bed stonden, heel burgerlijk broodjes smeerden voor onderweg en bijtijds…
Sinds de kleuterzoon in het bezit is van een hele toffe infentofiets moet er natuurlijk ook gefietst worden. We redden het bepaald niet dagelijks om een rondje met hem te sjezen, maar er wordt met regelmaat geoefend en de kleuterzoon heeft er grote lol in. Hij was dan ook reuzeverontwaardigd toen zijn band een week of twee geleden ontplofte. Er ging iets verkeerd met de buitenband, de binnenband kwam naar buiten en BOEM. Het schijnt echt indrukwekkend geweest te zijn…
Afgelopen week lanceerde het ministerie van Volksgezondheid de campagne ‘omgaan met depressie‘. Doel van deze campagne is om meer bekendheid te geven aan het fenomeen depressie en om de depressie uit de taboesfeer te halen. Want hoewel jaarlijks één op de twintig Nederlanders worstelt met een depressie, wordt er betrekkelijk weinig over gepraat. Goed vind ik deze campagne. Het hebben van een depressie is op zijn zachtst gezegd knap waardeloos en dat je je er dan ook nog eens heel…
De man vond het een gebrek aan mijn algemene ontwikkeling dat ik nooit naar de StarWarsfilms keek. Al jarenlang zegt ie dat we daar toch echt eens naar moeten gaan kijken en jarenlang wist ik dat af te wimpelen. Tot vorige week, we keken eens rond in het Netflixaanbod, en daar bleken keurig alle films op een rijtje te staan. Ik deed nog mijn best om ze weg te lachen, maar deze keer verloor ik de strijd. Zwak, ik weet…
Sinds haar grote broer naar school gaat, doet de peuterdochter graag een slaapje aan het eind van de ochtend. Geheel in eigen stijl mag ik wel zeggen. Ze is gekleed in een paar gestreepte wollen wanten en rode regenlaarzen. Verder draagt ze een onderbroek, maar dat is echt alleen omdat ze die van mij aan moest houden. De rest van de kleding ging vanochtend, net als vaker gebeurt, resoluut uit. Dat zit maar in de weg. Heerlijk, zo’n eigengereid geval…