Het was niet helemaal gepland oorspronkelijk, maar de man en ik vonden dat een weekje herfstvakantie niet zo’n gek idee was. Op ons beider werk lag genoeg ruimte en zo hadden we opeens een week vrij met zijn allen.
In eerste instantie dachten we na over fietsavonturen en huisjesparken maar naarmate de herfstvakantie daadwerkelijk dichterbij kwam, ontbrak het ons beiden aan de energie om dat dan te gaan organiseren. Toen de schoonvader aanbood dat we ook ‘gewoon’ mochten komen logeren, was dat een perfecte optie.
Vandaar dat wij maandag gevieren* met een stapeltje tassen naar het noorden reisden voor een weekje bij opa. Ergens is het gek om weer in Dalfsen te logeren. Maar het is vooral heel vertrouwd en heerlijk om zo welkom te zijn.
Het programma is vooralsnog niet zo spannend. Er wordt veel getekend, met de Lego gespeeld en door het huis gedrenteld. Natuurlijk maken we dankbaar gebruik van het bos achter het huis en ik heb me wel voorgenomen om een kleine runstreak vol te maken.
Het hoogtepunt van de week zal, voor de kids althans, het bezoek aan Slagharen zijn voorzie ik. We gaan donderdag eens kijken hoe het daar inmiddels is. De laatste keer dat ik er was is geloof ik zo’n dertig jaar geleden. Ik ben benieuwd!
* de man ging, na wat kluswerkzaamheden in huis, op dinsdag naar het noorden. Per racefiets uiteraard.