Nou, het moest gaan gebeuren deze zaterdag. Na een vrij korte voorbereiding op vrijdagavond stonden wij ‘s morgens bijtijds op, zodat we in ieder geval ruim op tijd op het sportpark in Eindhoven zouden zijn. Rond een uur of acht vertrokken we in de wetenschap dat mijn ouders zich bij de kids zouden voegen.
Eenmaal op locatie kregen we onze startnummers en het zogenaamde routeboek. Ook haalden we de fietsen op die ons de dag door zouden helpen. Tot mijn verrassing kwamen we tussendoor ook nog een van mijn collega’s tegen, superleuk!
In het uur voor de start kreeg ik dan eindelijk een beetje scherp hoe het concept adventure race werkt. Het idee is dat je een berg coördinaten behorende bij allerlei checkpoints krijgt én een kaart. Je tekent alle punten in op de kaart en dan is het doel dat je ze gaat verzamelen door er met het bijbehorende vervoersmiddel langs te gaan.
We begonnen met fietsen en gingen direct naar een ‘special task’, er moest een stukje stormbaan overwonnen worden. Ik heb besloten dat ik daar niet voor gemaakt ben, want het verliep buitengewoon moeizaam. We waren nog geen half uur onderweg en ik had al compleet blauwe schenen.
Nadien nog een stukje fietsen en de eerste wissel volgde. We besloten om te gaan steppen en hadden daar best lol in. We verzamelden alle punten die bij elkaar gestept konden worden, maakten een prachtige doorsteek door veel bramen en gingen daarna aan de slag met kanoën.
In principe niet ons beider hobby, maar toch best grappig om te doen. We vonden de helft van de punten verzamelen wel genoeg en mochten gaan hardlopen. Daar had ik voor gevreesd en zeker met het steppen en kanoën al achter de rug, werd al snel duidelijk dat het geen groot succes zou worden. We liepen naar één punt en gingen daarna weer terug naar de fietsen. Later bleek dat we toch nog vier kilometer holden, dat viel me niets tegen.
Tijd voor ronde twee fietsen. We hadden de hele dag al thuisvoordeel, maar bij dit laatste onderdeel kwam het toch wel heel goed van pas dat de man nog al eens met zijn atletiekclub door Veldhoven draaft. Hij fietste bijna met zijn ogen dicht naar de verschillende checkpoints.
Het was inmiddels wel al laat in de middag en ik zal u bekennen dat ik nogal moe geworden was. Het lukte niet om alle fietspunten te verzamelen maar we waren wel keurig op tijd bij de finish. Dat was belangrijk, want voor iedere minuut die je te laat zou komen, zou er een checkpoint van de score worden afgetrokken.
Nou ja, ik zeg belangrijk, maar ik was vooral heel blij heelhuids weer op de goede locatie te staan. Het ging om het meedoen!
En meedoen dat deden we. Het was echt heel leuk om zo met zijn tweeën op pad te zijn en ook leuk om te merken dat we dit soort dingen samen prima kunnen. Ik had dat wel gehoopt, ik bedoel als je met drie kinderen op fietsvakantie kunt, kun je alles toch? De praktijk moest het echter nog wel even uitwijzen.
Ik ben heel benieuwd hoe mijn lijf er zondag aan toe is, maar eerlijk gezegd vrees ik er een beetje voor. Ik ben zonder te overdrijven bont en blauw door het stormbaanding en de spierpijn zal ook niet mals zijn.
Gelukkig hadden we een topdag! Dat maakt het de moeite waard.