Tien dagen sinds ik voor het laatst een stukje tikte, met bovenstaande vraag als gevolg. Het was wel weer tijd, zo vond mijn klasgenootje. Dat vond ik op mijn beurt wel weer vleiend, dus hier is de update.
Het ding is, het lukt even niet zo goed eerlijk gezegd. Ik ben na een bepaald intense tijd nog altijd een beetje wiebelig en wat zoekend naar rust en overzicht in mijn hoofd.
Met de start van het nieuwe schooljaar is het schema ten opzichte van vorig jaar veranderd. Iedere week is dinsdag schooldag, ben ik op donderdag en vrijdag de hele dag in Bladel en is er op maandag- en woensdagochtend tijd voor projecten.
Qua schema dus wennen, daarnaast is er wat verandering in mijn patiëntgebonden werkzaamheden, liggen er drie projecten/opdrachten te wachten op aandacht en moet ik ook gewoon weer aan de slag met het verzamelen van bewijslast op allerlei manieren.
Om het feest compleet te maken is over twee weken de herkansing van de toets waarbij ik een paar maanden geleden de mist in ging. Ik had toch al het gevoel de kluts wat kwijt te zijn en het vooruitzicht weer in die toetssetting te moeten, helpt daar helemaal niet bij.
Het goede nieuws is dat er allemaal meedenkende klasgenoten en docenten zijn. Allerlei mensen staken me een hart onder de riem en hielpen bij het maken van een plan. Dus als je me nu de komende weken wilt helpen, vraag dan naar een volgens SBAR gestructureerde patiëntpresentatie.
Of geef me goede koffie, dat helpt altijd.