De dag tussen twee job-shadowdagen in en als ik het goed onthouden heb, was de oorspronkelijke bedoeling iets te doen met een gezamenlijk bezoek aan iets met social care. U ziet het al, excellente voorbereiding, ik heb gewoon geen idee.
Een bezoek met een groep van veertig mensen aan een gezondheidsinstelling is echter een vrij ingewikkeld verhaal en men kreeg het dan ook niet voor elkaar. Ik kan me zo voorstellen dat dit tot wat stress leidde bij de organiserende mensen, maar ze wisten het prima op te lossen.
We kregen een opdracht over de app gestuurd, een groepsindeling en de mededeling dat we om tien uur zouden vertrekken. We begaven ons vervolgens met zijn allen naar Toronto Island. Daar konden we dan aan de slag met de opdracht en nadien was er ruimte om de stad te verkennen.
Na vier intensieve dagen, een toch al matige voorbereiding en ook gewoon verdriet was mijn licht op dinsdagavond volledig uitgegaan en bij het ontbijt op woensdagochtend voelde ik dat het maar zeer minimaal weer aan ging. Ik ben mee gegaan naar het eiland, maar eenmaal daar moest ik schoorvoetend toegeven dat het eigenlijk niet ging.
Toen ik de vraag kreeg van de begeleidend docent of ik meeging het eiland bekijken, was ik blij met de geboden escape. We wandelden dus, bekeken de skyline, verbaasden ons over de rust en kletsten over de opleiding en internationalisering. Het was duidelijk weer tijd voor een teken uit hogere sferen want direct nadat ik een boot met de naam Anna Louise spotte, vonden we een tof koffietentje.
Nadien was de boot terug naar het vasteland snel weer gevonden en begaven we ons langzaam weer terug richting metro en hotel. Daar in de buurt werd nog iets gegeten en langzaam maar zeker werd ik weer wat relaxter. Fijn!
Omdat er toch tijd was en ik geen zin had om te verdwalen heb ik in de gym van het hotel vier mijl op de loopband gehold (sorry Joris). Na de douche heb ik op mijn gemakje wat eten gehaald bij de supermarkt om de hoek en een veel te grote chai latte van de Starbucks.
Eigenlijk een heerlijke dag. En tegelijkertijd vind ik het stom dat ik niet gewoon meedeed. Maar wil ik ook graag overeind blijven en ben ik dus blij met die docent die me wegplukte.
Donderdag de tweede job-shadow en dankzij deze oplaaddag heb ik er weer zin in!