Beeing around

De reis naar Toronto is voor mij persoonlijk stiekem een ding. Ik ben namelijk nog nooit verder van huis dan Tenerife geweest. Dat deze localo nu dus de grote plas over ging steken, was een eerste keer.

We vlogen pas om vijf uur ‘s middags, dus er was geen sprake van heel vroege perikelen. Sterker nog, ik nam zelfs een trein eerder naar Schiphol omdat ik klaar was.

Eenmaal op Schiphol ging het inchecken van de bagage soepel en ook de security ging goed. We hebben nog even hartelijk gelachen, de meneer van de beveiliging zag mijn reflexhamer in mijn tas zitten en vroeg zich af wat het was. Tot onze hilariteit ging zijn collega dat demonstreren.

Vervolgens begon het wachten en toen dat wat langer duurde, we hadden een uurtje vertraging, had ik het in alle eerlijkheid wel even lastig. Ik voel dat ik moe ben van de afgelopen weken en de verplichte rust maakt dat ik dat goed voelde. Gelukkig heb ik lieve klasgenoten en in bijzonder een roomy die me supporten.

De vlucht verliep soepel. Het duurde zo’n zevenenhalf uur en dat is natuurlijk wel een lange zit. Grappig was dat de crew wel gecharmeerd was van al die medisch geschoolde mensen in hun vliegtuig en heel geïnteresseerd in onze reis.

Mooi detail was dat we halverwege de vlucht een fantastisch uitzicht hadden over Groenland.

Tegen een uur of twee Nederlandse tijd, en dus tien uur in de avond in Canada kwamen we aan en ik kan u vertellen dat ik toen volledig afgedraaid was. Eenmaal in het hotel een snelle douche en lekker slapen.

Zondag staat in het teken van een bezoek aan de Niagara Falls!