Op de fiets naar huis bedacht ik me vrijdagmiddag dat ik vorig jaar rond deze tijd in complete stuitermodus was. In de week voor mijn vakantie werd duidelijk dat Oktober een opleidingsplaats voor een verpleegkundig specialist had veroverd én dat ik die mocht gaan invullen. Het was bepaald even schakelen.
Dat bleek een mooie oefening voor de rest van het jaar, er moest namelijk flink geschakeld worden. In september tussen de rol van verpleegkundige en leerling, vanaf oktober van verpleegkundige naar medisch behandelaar en eigenlijk steeds tussen school en werk en thuis.
Ook als verpleegkundig specialist in de verpleeghuiszorg wordt er bijzonder veel geschakeld. De dagen zijn in principe gevuld met geplande onderdelen zoals visites, gesprekken en opnames en daar tussendoor komen vaak allerlei ongeplande zaken. Medische problemen laten zich immers niet plannen.
Dat geldt trouwens net zo goed voor de andere behandelaren en in het bijzonder voor de medisch specialisten die ook nog te dealen hebben met allerlei vragen van verpleegkundig specialisten en basisartsen.
Hoewel ik al dat schakelen ook echt al wel deed in mijn rol als verpleegkundige, vind ik het nu toch van een nieuw soort intensiteit. Het steeds creëren van overzicht, het bedenken wat er nodig is en inschatten of er nu acuut iets moet gebeuren en dat ook nog geregeld in nieuwe situatie voelt voor mij als next level.
De kunst is om in al dat schakelgeweld zorgvuldig te blijven werken, af te wegen hoe acuut iets is en in mijn geval ook nog wanneer ik supervisie nodig heb. Vervolgens moet alles ook netjes worden opgeschreven zodat anderen er mee verder kunnen.
Geen wonder dat ik het afgelopen jaar geregeld helemaal gesloopt thuis kwam na een werkdag. En ook mooi om te merken dat het schijnbaar went, want ik trek de dagen inmiddels een stuk beter en heb het gevoel dat het me steeds beter af gaat.
Dan ga ik nu weer verder met schakelen, met afschakelen om precies te zijn. De afgelopen weken probeerde ik, niet geheel succesvol*, school al los te laten en de komende drie weken is de intentie om geheel zorg(e)loos door het leven te gaan.
De komende dagen denk ik na over opruimen, wassen en spullen inpakken. De komende weken staan geheel in het teken van vakantie op de fiets. Over een week of drie schakel ik dan door naar leerjaar twee!
* ik had me voorgenomen om niets aan school te doen, maar toen de situatie zich voordeed schreef ik toch al wat bewijzen. Ook voelde ik ruimte voor een project en begon ik met de planning van volgend jaar. Welkom in mijn hoofd…
Foto: letterlijk schakelen. Gemaakt door de groepdriedochter vanuit de bakfiets