Het is eind juni en de dagen zijn warm, het schooljaar loopt tegen het eind en daar zijn we met zijn allen lekker druk mee. Vorig jaar schreef ik ook al over de laatste zware loodjes, dit jaar is daar nog een dimensie bijgekomen.
Het is, zo leert de kalender mij, nog drie weken tot de zomervakantie hier in het zuiden des lands. Afgelopen week kwamen er rapporten mee naar huis, het eerste oudergesprek is geweest en alle kids waren druk met sportdagen op school.
De komende weken staan in het teken van de schoolfotograaf, oefenen in groep drie voor de kleuterdochter en vast ook kennismaken met de nieuwe juf of meester door de andere twee. Er komen nog meer oudergesprekken en ook zijn alle klassen druk met projecten voor de kunstroute die ergens volgende week plaatsvindt.
Dan is er ook nog een grote hoeveelheid kinderfeestjes en vraagt de planning voor de zomervakantie zelf wat aandacht. De BSO wilde geheel terecht weten wanneer ze wie kunnen verwachten en ik kreeg mijn hoofd er nauwelijks omheen. Hopelijk hebben we die eerste weken van de vakantie opvang op de dagen dat het nodig is.
Een bepaald complicerende factor is dat mijn eigen schooljaar óók ten einde loopt. Het is eigenlijk onvoorstelbaar dat ik over een paar weken, als alles goed gaat, een halve verpleegkundig specialist ben. Als alles goed gaat dus, want er moet nog wel iets voor gebeuren.
Komende week mag ik presenteren over persoonsgerichte zorg. Dat vind ik best leuk, maar die beoordeling die er bij komt kijken moet nog wel positief uitpakken. Volgende week is de zogenaamde klinisch handelen toets en daarbij mag je je praktische skills laten zien.
Ik zal bekennen dat ik die toets een stuk spannender vind dan leuk is. Inhoudelijk meen ik dat ik best over de vaardigheden beschik die er bij komen kijken, maar van het idee dat het beoordeeld wordt krijg ik echt acuut de zenuwen en niet zo zuinig ook.
Mij werd al op het hart gedrukt dat er heus geen sprake is van een kruisverhoor, dat niemand er op uit is om mensen te laten zakken en zelfs al mis je een onderdeel is er nog steeds geen man, of vrouw, overboord, want dan herkans je dat onderdeel gewoon. Maar ik krijg dat mezelf nog niet goed uitgelegd en heb echt stress over die toets.
Dat de voorbereidingen synchroon lopen met alle eindeschooljaarsdrukte van de kids is ook al niet echt helpend.
Ik ben al met al blij als de laatste schoolweek is aangebroken. Geheel in stijl heb ik dan zelf ook het afsluitende gesprek van het semester en ik hoop dat ik dan over drie weken in opgeluchte toestand aan de schoolvakantie kan beginnen.
Wish me luck 🍀
View Comments (6)
Je kunt dit Bianca ik heb alle vertrouwen in je .
Je bent een topper en een kanjer als moeder maar ook als student.
Liefs susanne 😘😎☀️💋
Ahhh, lief Susanne, dankjewel 💕
Oh zo herkenbaar die laatste zware loodjes aan het einde vh basisschooljaar! Wat een drukte en wat wil mijn hoofd eigenlijk nu al vakantie ;))
Ik vind het knap van je dat je er dan ook zelf nog een studie bijdoet!
Hou vol, ga ervoor, je kunt het! En beloon jezelf voor het harde werken, want dat heb je verdiend.
Dankjewel Mieke!
Zeker heel herkenbaar om als mama van (in mijn geval 2 pubers) ook nog een pittige opleiding tot VS "erbij" te doen! De toetsmomenten zijn zeker niet helpend om je hoofd koel te houden. Wat nodig is zodat alles voor iedereen in goede banen blijft lopen.
Je bent gelukkig al op de helft, leuk dat je jezelf een halve VS noemt 😉
Het is gelukkig wel te doen, hou jezelf voor dat dit werk het leukste is wat je kunt doen en ga ervoor om het tweede jaar ook te halen! En als je ooit wilt sparren, brainstormen of gewoon lekker klagen dan mag je me bellen/ appen. Zodat we over een jaar er weer een VS bij hebben 😁
Wat tof jouw reactie, dankjewel!
Een halve VS ja 😅. Ik kreeg al de vraag welke helft dan, ik ga voor plakjes en dan om en om.
Fijn, jouw aanbod!