Na een geslaagd dagje sightseeing op zaterdag hadden we op zondag nog een dag de tijd om Londen te bekijken. We hadden gedurende drie dagen hetzelfde hotel als uitvalsbasis en dat gaf ons de tijd om het ook rustig aan te doen. Goed voor het vakantiegevoel.
De man ging op zondagochtend een rondje hollen en de rest van ons sliep zowaar een beetje uit. De kleuterdochter heeft een klein duiven complex opgelopen, op zaterdagochtend waren we wakker geworden van gekoer wat wel heel dichtbij kwam.
Bleek er zo’n beest in ons raam op de achtste (!) verdieping te zijn gaan zitten en hij (of zij) kwam zelfs even daadwerkelijk binnen. Deze onverwachte gast joeg ons de stuipen op het lijf maar gelukkig koos ie ook meteen weer het hazenpad. Op zondagochtend hadden we het raam op een kleinere kier gezet en was het wakker worden weer wat vrediger.
We ontbeten vrij laat, pakten de tassen in en lieten die achter in het hotel. Vervolgens namen we de underground naar Westminster waar we samen met heel veel anderen de Big Ben bekeken. Het scheelt dat de gemiddelde toerist niet bereid lijkt om ook maar een meter te ver te lopen en we wandelden daardoor gemakkelijk uit de drukte.
We liepen een rondje om de Big Ben goed te kunnen zien, de kids vermaakten zich nog even in een speeltuin, wandelden langs de bepaald indrukwekkende Covid memorial wall en daarna heel kort langs het Florence Nightingale museum.
Dat die memorial indruk maakte, heeft vast te doen met mijn vrij uitgebreide covid ervaringen en van het Florence Nightingale museum ging mijn zustershart ook al sneller kloppen. Ik kon er alleen niet in want de man bleek een verrassing in petto te hebben.
Dat we niet in London eye gingen, kon hij maar moeilijk verteren en na wat speuren had hij toch een manier gevonden om met korting een rondje te kunnen draaien. Tot grote vreugde van de oudste twee liepen we richting het reuzenrad en gingen er nog in ook.
Het uitzicht, dat moet gezegd worden, was fantastisch. En last van hoogtevrees moet je echt niet hebben. We hadden er goede omstandigheden bij en we hebben heerlijk kunnen kijken. Ik blijf het wat overpriced vinden, maar tof was het wel.
Na het draaien was het voor de wat hoog sensitieven onder ons inmiddels wel zaak om weer uit de drukte te geraken. Want jemig, wat zijn er veel toeristen op veel plekken. Heel naïef had ik kaartjes voor één van de gratis musea geboekt in de hoop nog wat boeiende dingen te zien of leren.
Het bleek een vergissing. Hoewel het natural history museum best mooi en boeiend is, hadden we er weinig aan. Het was er op deze mooie zondagmiddag zo ontzettend druk dat we de grootste moeite moesten doen om elkaar niet kwijt te raken. Daarnaast was de welhaast bedelen om donaties zo hardnekkig aanwezig dat ze wat mij betreft beter gewoon entree hadden kunnen vragen. Zonde.
Na deze exercitie scoorden we snel koffie en een ijsje om vervolgens rond een uur of half zes de bus naar het hotel te nemen waar onze spullen nog lagen. Bepakt en bezakt ging het daarna weer terug in de underground richting Kings Cross station.
Daar aten we fish & chips, dat moest immers toch een keer gebeuren. Om kwart over negen gingen we dan naar onze slaapplaats, de trein! Als het goed is worden we op maandagochtend wakker in Schotland.