Ergens gedurende de ratrace van moederen, werken, studeren en het halen van deadlines zag ik een oproep voorbij komen van Sander de Hosson.
Deze longarts schreef eerder het boek ‘slotcouplet’ en daarnaast publiceert hij regelmatig blogs op Carend. Hij schrijft dus over de zorg, u snapt, mij spreekt het aan.
Hij schreef, samen met Els Quaegebeur, een volgend boek. Over palliatieve zorg. En laat dat nou een onderwerp zijn waar ik vrijwel dagelijks mee bezig ben en wat in mijn opleiding vooralsnog onderbelicht bleef. Dus ook dat spreekt mij aan.
Vandaar dat ik vond dat ik nog wel een extra deadline kon toevoegen toen ik las dat er recensenten van het boek werden gezocht. Want dan kon ik het boek al lezen voor het überhaupt werd uitgegeven én had ik een stok achter de deur om er ook nog iets over te schrijven.
Ik kreeg er geen spijt van. Dit boek is echt een must read voor, wat mij betreft, iedere zorgverlener.
In acht hoofdstukken worden allerlei verschillende aspecten van palliatieve zorg uitgebreid belicht én toegelicht aan de hand van zeer sprekende praktijkvoorbeelden. Het siert de auteurs dat er niet alleen succesverhalen worden besproken maar er ook af en toe wordt geïllustreerd hoe juist níet moet.
Behalve De Hosson komen in het boek verschillende andere experts op het gebied van zorg rondom het levenseinde aan het woord en ondanks dat ‘pittige kost’ betreft, is het prima leesbaar.
Geen ingewikkelde medische termen, complexe theorieën of werkelijk onleesbare zinnen maar toegankelijke en begrijpelijke verhalen. Voor mij een verademing tussen het bestuderen van allerlei ziektebeelden door.
Dat het gemakkelijk weg leest, betekent niet dat het niet inspirerend is. Of leerzaam. De herkenning tijdens het lezen was geregeld groot en ik heb allerlei handvatten gekregen.
Ik geloof dat ik voor ga stellen dat dit boek deel uit gaat maken van de opleiding tot verpleegkundig specialist. Dan lees ik het met veel plezier nog een keer!