X

Bewust onbekwaam

Aan het einde van de tweede schooldag hadden we afgelopen woensdagmiddag intervisie. Of praktijkleren. Of mentorles. Of hoe je het ook wilt noemen. We zaten in ieder geval in een betrekkelijk klein, bekend groepje bij elkaar en kwamen te spreken over hoe het ging. Qua school, werk, privé of een combinatie daarvan.

Nu we zo’n drie maanden onderweg zijn op de route naar verpleegkundig specialist, zijn veel van ons op een punt aangekomen dat vooraf al werd voorspeld. Namelijk bij het gevoel heel erg veel niet te weten en kunnen. We zijn bewust onbekwaam zoals zo mooi werd gesteld.

De verdere route bestaat logischerwijs uit verder bekwaam raken, vlak voor de kerstvakantie staan de eerste toetsen op het programma. Ook wordt ons geleerd hoe en waar kennis te vergaren in het geval we tegenover iets komen te staan wat ons niet geleerd werd.

Niet in de laatste plaats is het van belang dat we die bewuste onbekwaamheid leren gebruiken. Want hoewel je als verpleegkundig specialist best heel veel kunt, zijn er natuurlijk ook allerlei situaties denkbaar waarbij er een dokter nodig is. En die situaties moet je dan feilloos kunnen herkennen.

Die bewuste onbekwaamheid is daarmee heel waardevol. En het markeert ook een stap in het proces, namelijk van onbewuste naar bewuste onbekwaamheid. Bepaald een wezenlijk verschil.

Het ding is alleen dat het niet echt leuk is om bewust onbekwaam te zijn. Het roept allerlei sentimenten op, van onzekerheid bijvoorbeeld. Hopeloosheid soms zelfs. ‘Waar ben ik toch aan begonnen?’ of ‘Hoe ga ik dit ooit kunnen?’ zijn vragen die nogal eens gesteld worden en waar ik me zeker ook wel in herken.

Het goede nieuws is dat het dus een gedeeld sentiment is en dat het werd aangekondigd. Schijnbaar hoort het erbij en wordt het ook weer beter. Dat geeft de burger, en viossen, moed.

De komende weken staan in het teken van het voorbereiden van de toetsen en het formaliseren van het leerproces door allerlei bewijzen te verzamelen. Tussendoor houd ik me dan ook nog bezig met wetenschappelijke literatuur. De kerstvakantie daarna zal welverdiend zijn.

Bianca: