Toen ik, en dat voelt welhaast als in een vorig leven, werkte als onderzoeker in Nijmegen werd er heel voorzichtig een vlammetje aangewakkerd voor het werken in de zorg aan het bed. Één van de projecten die daar debet aan was, was een onderzoek naar taakherschikking*.
Ik heb mijn best gedaan om het vlammetje te negeren, maar ben uiteindelijk dan toch gezwicht en begonnen aan een tweede carrière in de zorg. De weg ging van leerling verzorgende naar verpleegkundige en een klein jaar geleden naar de rol van hbo-verpleegkundige.
Het was een boeiend pad waarbij ik heel erg veel geleerd heb en waarbij ik altijd zo af en toe terug bleef denken aan het concept taakherschikking. Hoe tof zou het zijn om een brug te kunnen slaan tussen de medische zorg en het dagelijkse leven in het verpleeghuis. Hoe tof zou het zijn om als verpleegkundig specialist een bijdrage te kunnen leveren aan het anders gaan kijken naar en leveren van zorg.
Ik heb lang gedacht dat ik maar beter kon blijven dromen, heb vervolgens hier en daar wat lijntjes uitgegooid en droomde daarna weer verder. Intussen had ik niets te klagen, want ik vermaak me ook uitstekend in de rol van verpleegkundige die ik heb.
En toen kwam daar de afgelopen weken opeens daadwerkelijk de kans op de functie ‘verpleegkundige in opleiding tot specialist’. Er waren aanmoedigingen van collega’s en het vertrouwen van beslissende managers. Opeens ging alles heel snel en kan ik mijzelf vanaf één september weer studerend noemen.
Ik ben daar superblij mee. En dankbaar voor. En trots op. Er zullen twee pittige jaren aankomen waarin ik alweer een heleboel ga leren en ik vast weer heel anders naar de zorg ga kijken. Ik sta te popelen om er aan te beginnen. Maar eerst vakantie!
* Taakherschikking is het opnieuw verdelen van verantwoordelijkheden; bijvoorbeeld van artsen naar physician assistants en verpleegkundig specialisten.