De laatste loodjes wegen altijd het zwaarst schijnt. En met het aftellen naar het einde van het schooljaar geldt dat wat mij betreft zeker voor deze laatste weken.
Er moet traditiegetrouw werkelijk van alles, juffendagen, uitjes, schoonmaakdingen op school, een picknick tussendoor, kunstroute, trakteren, kinderfeestjes. Echt, die arme juffen en meesters op school, ik begrijp niet hoe ze het allemaal rond weten te krijgen.
Mij valt het managen van drie kids al niet mee de laatste tijd, zal ik u bekennen. Ik had allerlei leuke ideeën voor gezellige kaartjes om aan de muziek/zwem/sport/school juffen en meesters te geven, maar het is me niet gelukt. Ik ben allang blij als het juiste kind met de juiste spullen op de juiste plek staat.
Nu ben ik sowieso geen logistiek wonder, maar doorgaans gaat het me toch wel iets gemakkelijker af allemaal. Maar ja hè, einde schooljaar, en dus is het spul moe. Mijzelf incluis. Dat resulteert in wat meer ruzie hier en daar maar vooral in veel weerstand van onze jongste telg.
Voor zo’n vijfjarig geval is het ook allemaal veel. Het is druk op school, ze vindt het denk ik stiekem spannend om volgend jaar oudste te zijn en is intussen ook heel hard bezig om haar broer en zus zo’n beetje bij te houden. Best begrijpelijk dat ze zo af en toe volstrekt obstinaat is. En ook best vermoeiend.
En dan is het ook nog warm. Tot nu toe vind ik het wel soort van te doen maar ik vrees een beetje voor de komende week. Het worden oververhitte kids, collega’s en oudjes ben ik bang. Hopelijk kunnen we het hoofd een beetje koel houden.