Er is iets bijzonders aan de hand. Allereerst was ik ruim twee weken stil hier op het blog. Dat is werkelijk waardeloos voor het bereik en de nieuws en meer van dat soort voor bloggers nogal belangrijke onderwerpen. Daar blijkt weer eens dat ik geen échte blogger ben, want echt druk kan ik me er niet om maken.
De (spreekwoordelijke) radiostilte had simpelweg te maken met wat tijdgebrek en een vol hoofd. De prioriteit lag bij slapen. Het volle hoofd lag uiteraard aan allerlei drukte op het werk en de naderende meivakantie.
Voor het eerst in jaren had ik er bij het maken van de vakantieplanning aan gedacht om ook op een ander moment dan in de zomervakantie verlof in te plannen. En zo kon het dat de man en ik beiden vrij zijn gedurende de twee weken dat de kids ook vakantie hebben.
Ik had vervolgens wat last van schuldgevoel, de tekorten op de werkvloer waren de afgelopen weken weer eens pijnlijk duidelijk en het is sowieso een drukke periode. Maar ja, aan schuldgevoel heeft niemand iets en vakantie moet gevierd worden.
Na wat wikken en wegen en aandringen van met name de groepvierdochter besloten de man en ik dat we toch maar eens naar Disneyland bij Parijs moesten. En als we het doen, kunnen we het net zo goed effectief aanpakken. Dus slapen we vier nachten in een huisjespark in de buurt van Disneyland en kunnen we drie dagen van vroeg tot laat in de Disneyparken doorbrengen.
Dinsdag hadden we een reisdag en een beetje verkennen in het huisjespark. We bezochten ook al het zogenaamde Disney village om wat warm te draaien. Op woensdag stonden we keurig voor negen uur aan de poort van Disneyland en we kwamen er tegen half acht in de avond weer uit. Mijn hoofd en dat van de groepvijfzoon ploften tegen die tijd zo’n beetje uit elkaar, maar desondanks hadden we een heerlijke dag.
Want je kunt veel van de hele Disneytoestand zeggen, zo is het gillend duur en ligt de nadruk in het park soms wat erg nadrukkelijk op geld verdienen. Ergens onderweg vroeg de groepvijfzoon of het doel van de mensen van Disney geld verdienen is. Toen we dat bevestigden volgde de vraag of alle gasten dat wel wisten. Mooie vragen.
Ondanks deze focus op verdienen is er sprake van een soort magie. Want het voelt alsof je op visite komt bij de Disneyhelden en dat is gewoon tof. Als Mickey Mouse enthousiast naar je zwaait moet je toch gewoon terugzwaaien? En de aanblik van een kleuter die met open mond naar haar favoriete prinsessen staart is écht onbetaalbaar.
We genieten nog een paar dagen van de magie.