Beeing around

Afgelopen week schreef de man bij wijze van introductie een stukje over onze mystery-trip. Het droeg de naam nachtegaal en ik kreeg niet goed bedacht waar dat nou betrekking op had. Ik heb met veel mensen overlegd, maar logische verklaringen kwamen er niet uit. Het werd afwachten dus.

Nu de bestemming duidelijk is, is de uitleg van de hint ook eenvoudig. Op twaalf mei 1820 werd namelijk in Florence het meisje geboren dat later bekend en beroemd zou worden als ‘the lady with the lamp’. Ze werd zelfs genoemd naar haar geboortestad.

Florence Nightingale is de grondlegger van de verpleegkunde zoals we die nu kennen en haar geboortedag is heden ten dagen de dag van de verpleging. Deze dame heeft dus niet alleen veel betekend voor de verpleegkunde, maar ook ook voor de positie van de vrouw. Want het was in die tijd geen sinecure om als vrouw enige vorm van voet aan de grond te krijgen in het mannenbolwerk dat de gang van zaken in de maatschappij bepaalde.

Bepaald een icoon dus, deze mevrouw Nightingale. En ik was er verbaasd over dat er niet echt druk gedaan werd over het feit dat ze hier in Florence geboren werd. Haar geboortehuis was op het wereldwijde web wel terug te vinden, maar bijzonder leek het allemaal niet.

Zoals van de man te verwachten was, wilde hij Florence graag per fiets bekennen. Wellicht een wat vreemde exercitie met drie kinderen en het vinden van geschikte huurfietsen had geloof ik wat voeten in aarde, maar hij kreeg het voor elkaar. En daarmee voelde ik de mogelijkheid om eens op jacht te gaan naar de echte geboorteplek van Florence.

Toen bleek dat de route wel heel stijl omhoog liep twijfelde ik wel even, maar we zijn na afgelopen zomer wel iets gewend en dus wandelden we heel blij naast de fiets naar boven. Het was een boeiende route door kleine straatjes langs grote huizen en we vonden Villa Colombaia vrij vlot. Dat daar de grondlegger van de verpleegkunde het levenslicht zag was alleen te zien aan een steen in de muur.

Dat vond ik een gek idee maar verder geen probleem. We hadden een mooie tocht, maakten wat foto’s en aten wat zittende op het stoepje van de voordeur, er viel verder niets te beleven.

Na deze wat mij betreft toffe missie fietsten we verder langs mooie uitzichten over de stad, we bezochten een kerk en fietsten via het plein van Michelangelo en de Belvedere naar de duidelijk wel zeer bekende ponte Vecchio. We aten er een ijsje en ik verbaasde me er wederom over de grote drukte. Ik was ergens blij dat we de enige waren met interesse in Florence Nightingale, aan de andere kant verdient ze best wat meer aandacht.