Op de nogal druilerige zondag moesten er allerlei prestaties worden geleverd. Het begon al met het wakker worden van de wekker op een feitelijk vrije dag en dan ook nog uit bed geraken. Ik vind dat een prestatie van formaat.
De groepvijfzoon had namelijk een examen. Van de judo. Hij mocht zijn gele band gaan halen. Hij had zich daar tevoren best een beetje druk om gemaakt, maar hij kwam blij en gelukkig met een diploma, een zakje chips én dus die gele band van de tatami*.
Terwijl de groepvijfzoon judode, maakte de groepvierdochter superleuke kerstversiering en vermaakte de kleuterdochter zich bij de kidsclub van de sportschool. Nadien gingen we snel terug naar huis want de volgende prestatie moest geleverd worden.
Het is de tijd van de cross in de atletiek. De man was ongeveer gelijk met ons vertrokken maar dan richting Reusel om aldaar door de modder te gaan rennen. Na de volwassenen waren de kids aan beurt en dus mocht de groepvierdochter aantreden.
Om in Reusel te geraken huurden we een Amber auto en ik vond het eigenlijk alweer best een prestatie dat ik volgens afspraak met drie kids daar tegen de Belgische grens wist te belanden. De groepvierdochter holde inderdaad door de modder en kreeg er een medaille voor**. Missie geslaagd.
Weer door naar huis. U snapt, ik was inmiddels koud en overprikkeld en werd door de man terug naar de sportschool gestuurd. Dat was een goed idee in het kader van uit het hoofd, in het lijf. En de douche erna was ook al prettig.
Aan het eind van de dag leverden de man en de groepvijfzoon nog een prestatie. Er moest namelijk een spreekbeurt worden voorbereid. Ze deden het bepaald grondig zo vond ik.
Veel drukte en prestaties zo op deze doordeweekse zondag. Gelukkig hebben we weer een hele week om er van uit te rusten.
* dat is dus de judomat. Het woord is Japans en betekent eigenlijk geplooid en opgestapeld. Toch leuk om dat te kunnen vertellen als je ooit weer eens op een verjaardagsfeestje terecht komt.
** voor de goede orde, niet omdat ze nou won hoor, alle kids kregen een medaille. Terecht ook. De groepvierdochter loopt trouwens meestal ergens achteraan, en verdient die medaille wat mij betreft voor het uberhaupt aanwezig zijn en voor haar prachtige loopstijl.