Het was een pittige week. En hoewel er werktechnisch dit weekend van alles te doen is, floot de man me terecht terug toen ik overwoog om mijn vrije zaterdag in te leveren. ‘Dat moet je gewoon niet doen, Bianc.’ Was zijn duidelijke antwoord.
Met wat pijn in mijn hart deed ik het inderdaad niet. Had ik op vrijdag aan het eind van de werkdag een goed gesprek met lieve collega’s en ging de telefoon daarna gewoon uit. Weekend!
De man en ik gingen vrijdagavond naar de film (James Bond, altijd goed) en vervolgens nam ik me voor om op zaterdagochtend eens heel hard uit te gaan slapen. Dat ging goed tot zaterdagochtend zeven uur. En toegegeven, daarmee sliep ik al een uur langer dan gemiddeld de afgelopen weken want ik stond doorgaans om zes uur op de laatste tijd.
Toch was zeven uur niet helemaal wat ik gedachten had. Alleen de kleuterdochter vond toen dat het tijd was om op te staan. Meestal gaan de meiden in het weekend na het wakker worden lekker beneden televisie kijken. En ook nu waren ze dat van plan.
De groepvierdochter is de laatste week echter compleet in de ban van een zekere goedheiligman. Eerdere jaren hebben ze er niet overdreven druk over gedaan, maar nu maakt onze middelste dat ruimschoots goed. Ze kan werkelijk alleen maar denken aan Sinterklaas en het zetten van haar schoen. De opluchting was dan ook groot toen de beste man in ieder geval in het Sinterklaasjournaal verscheen. Schijnbaar was dat een thema…
Al deze toestanden zorgen ervoor dat rustig een filmpje kijken er niet zo bij is. Er moet continu van alles verteld worden en zo af en toe ontaardt de spanning in een ruzie. Daar is enig ingrijpen dan toch ook weer noodzakelijk, en toegegeven, mijn hoofd zit ook gewoon wat vol voor ontspannen uitslapen.
De missie van dit weekend wordt daarom ontspannen, knutselen, cadeautjes scoren voor in schoenen, de zenuwen van de groepvierdochter in toom houden en natuurlijk de was doen.