Er moest een kindwissel. De groepvijfzoon logeerde tot dinsdag bij opa en oma en zou daarna met de groepvierdochter ruilen. En dus moest het ene kind worden gehaald en het andere weggebracht. En aangezien het dinsdag was, was dat mijn taak.
Ik had er eigenlijk wel zin in. Met de reis naar Dalfsen zijn we van deur tot deur met het openbaar vervoer (en een heel klein stukje auto) zo’n beetje drie uur bezig. Dat is dusdanig lang dat je er wel een beetje wat van moet maken en een goede reden om de reis heel zweverig deel van de bestemming te laten zijn.
Ik nam stiften mee, de treinboekjes van Stijl met Simmer en wat tamelijk willekeurig door de meisjes uitgezocht speelgoed. Het was gelukkig niet al te druk in de treinen en de meisjes vermaakten zich op de heenweg met het tekenen van allerlei dingen en later met wat spelletjes.
Bij die spelletjes werd van mij toch ook een vorm van participatie verwacht. Ergens jammer, want het voor me uit staren was best prettig, maar aan de andere kant ook prima. We zochten naar koeien, schapen en paarden en raadden eindeloos naar allerlei dieren in hoofden.
Eenmaal in Dalfsen was het fijn om de groepvijfzoon weer te zien. Vier dagen zonder mijn mannetje is best lang zo vind ik. Ook de kleuterdochter was blij dat haar broer meeging en de groepvierdochter was blij dat ze mocht blijven. Er was vrijwel meteen ruzie tussen broer en zus…
Na zelfgebakken taart en lasagne vertrokken we weer naar het zuiden. Ander kind, ander tijdstip en dus een andere dynamiek. De kleuterdochter ging al vrij snel slapen, de groepvijfzoon droomde wat voor zich uit en tekende.
Het werd nog even ingewikkeld toen meneer moest plassen. Gelukkig is mijn jongste van een tamelijk relax soort. In gezelschap van een medepassagier durfde ze best even alleen te blijven en holden wij snel de halve trein door om naar de wc te gaan.
In Eindhoven deed ik nog een kleine fitheidstest, de kleuterdochter sliep en ik droeg haar door het station. De man haalde ons op vanaf de bushalte, kindwissel geslaagd.
Een dagje treinleven was het voor mij en mijn jongste spruit. We hadden het goed.