Dit weekend was het weekend waarin oorspronkelijk de Dam tot Damloop plaats zou vinden. Maar aangezien men Corona deze maand alleen in Zandvoort plaatselijk kon uitschakelen, mocht het hardloopevenement niet doorgaan. Mooi stom.
De man besloot tot een soort supercompensatie. In plaats van de geplande tien mijl, voor de duidelijkheid, dat is ruim zestien kilometer, besloot hij er ruim dertig hardlopend af te leggen. Om daarna vanuit Veldhoven op de fiets te stappen naar Uitgeest. Dat is zo’n honderdzeventig kilometer.
Terwijl hij daar mee bezig was, gingen de kids en ik maar gewoon per trein naar het noorden. Het was heerlijk weer en ik bedacht dat we dan met opa en oma nog wel even naar buiten konden. De groepvijfzoon besloot anders, vanaf het moment dat hij binnenstapte, sprong hij op de geomag en hield daar niet meer mee op. Leuk om te zien, fijn voor hem en een goede reden om dan maar lekker rustig wat te drinken.
Op de zondag was de man weer in wakkere toestand van de partij. We gingen even langs mijn broertje en zijn vrouw en bewonderden daar de kersverse babykamer. Nog een paar maanden en dan is daar een babymeisje!
De rest van de dag gingen we dan toch naar buiten en wel naar het strand. Het was er heerlijk weer voor. De kids lieten zichzelf lekker uit en de man ging zelfs met ze zwemmen. Het kon echt prima.
We waren van plan om bijtijds terug naar Eindhoven te reizen maar dat is toch niet helemaal gelukt. Na een paar heerlijke uren op het strand aten we highly overprized friet, eh sorry patat, in een van de strandtenten. Er moest natuurlijk ook een ijsje achteraan en uiteindelijk hadden we pas tegen half acht de trein.
Niet helemaal ideaal met weer een schoolweek voor de boeg maar gelukkig sliep de kleuterdochter op mijn schoot in de trein. En zo’n middag heerlijk ravotten op het strand is toch ook gewoon gezond. Ik denk de energie die het kostte ruimschoots wordt gecompenseerd door de energie die het opleverde.