X

Een rustig dagje

We sliepen van maandag op dinsdag in Oberdachstetten. Een klein dorpje onder de rook van Ansbach en eigenlijk ook onder die van Neurenberg. Ons einddoel was hemelsbreed nog maar een kilometer of vijftig verderop namelijk. De man en ik moesten er daarom eens goed over nadenken hoe we het laatste stuk eens gingen afleggen.

De oorspronkelijke fietsroute neemt een omweggetje en doet er ongeveer tachtig kilometer over naar Neurenberg. Dat kan prima in twee dagen, het is teveel voor een dagtocht. De weersvoorspelling vertelde over allerlei regen en onweer én op woensdag is de groepvierdochter ook nog jarig.

We besloten daarom tot een compromis. We gingen via Ansbach naar Neurenberg en hadden daarmee op de dinsdag een zeer kort fietsdagje. Dan konden we mooi nog een keer zwemmen in een lokaal Freibad en ook nog een beetje sightseeing-en in het historische stadje.

Halverwege de betrekkelijk korte fietstocht stopten we bij de supermarkt en scoorden daar moodfood en koffie. De tekst op de beker was mij op het lijf geschreven. Daarna gingen we snel door want de lucht dreigde behoorlijk en we hielden het ook niet geheel droog.

Eenmaal bij het zwembad klaarde de lucht weer en in de tijd dat we moesten wachten omdat het pinapparaat onze passen weigerde en de man op zoek moest naar cash*, werd het zoveel beter dat we besloten in het buitenbad te gaan zwemmen.

Ondanks het gelddebacle was het zwembad werkelijk supertof met een heus springbad met duikplanken en een paar simpele maar leuke glijbanen. Ook prettig was de enorme rust en het feit dat de kleuterdochter met haar bandjes mee mocht van de duikplank en de grotere glijbaan (het kind wordt een steeds grotere daredevil). Zolang we er maar met een volwassene bijbleven.

In Ansbach was het niet al te gemakkelijk geweest om een kamer te veroveren en we eindigden in een iets te duur hotel met twee kamers. Alle drie de kids sliepen snel in de kingsizebedden. Op woensdag gaan we ontbijten met taart in het kader van de zevende verjaardag van de groepvierdochter en daarna fietsen we dan echt naar Neurenberg!


* Er is veel goed geregeld bij de oosterburen, maar de toestand met geld is soms echt een beetje onhandig. En dat de passen niet geaccepteerd worden door een lokale kruidenier, dat snap ik nog. Maar bij een overduidelijk fors gesubsidieerd bad, lijkt het me toch logisch dat er gewoon met allerlei soorten plastic betaald kan worden.

Bianca: