Ergens de afgelopen dagen hebben we de Rijn links laten liggen en werd de Neckar onze leidraad. Nu mondt de Neckar uit in de Rijn dus heel bijzonder is deze wissel niet, maar desondanks aardig om te noemen.
Ik heb zojuist geleerd dat de Neckar de tiende rivier van Duitsland is en daarmee zeker serieus te nemen, maar hij is toch van een ander kaliber dan de Rijn en daarmee veranderen landschap en sfeer ook wat. Leuk!
De rivier bracht ons naar Heidelberg. En deze stad herinnerden de man en ik ons beide goed van de vorige fietstocht. Opmerkelijk, want we fietsten er destijds alleen maar snel doorheen. Een goede reden om er nu te overnachten leek ons.
En inderdaad, Heidelberg blijkt een stad waar ik wel aan kan wennen. Wat studentikoos, niet al te groot maar wel met alles wat in een stad hoort en vooral met een fijne sfeer en dan ook nog eens een mooie ‘altstad’.
We sliepen er in een veel te duur hotel. En waar ik meestal niet erg van het klagen ben, vond ik hier toch dat we wel heel weinig waar voor ons geld kregen. Het positieve daaraan was dan weer dat we een gratis, wederom overpriced maar dat maakte dus niet meer uit, ontbijt wist te scoren.
Vervolgens verkenden we de stad en scoorden we het verjaardagscadeau van de groepvierdochter. Die was al dagen op zoek naar een speelgoedwinkel en is weer in haar nopjes. Na deze citytrip werd er uiteraard gefietst.
De route werd steeds een beetje avontuurlijker en we deden zelfs stukken onverhard en zo af en toe werd er behoorlijk gedaald. De dag eindigde in een pensionnetje in Zwingenberg, wederom aan de Neckar. We vonden er ook nog een imbiss waar de allerheerlijkste burgers werden gemaakt precies binnen ons budget aan cash. Prima dag weer!