Wellicht vroeg u zich de afgelopen dagen af hoe het intussen met de kleuterdochter gaat. Ze staat natuurlijk wel op een paar plaatjes, maar heel veel is ze niet te zien. Dat is goed uit te leggen, ze zit namelijk tijdens het fietsen in het karretje dat achter de man aanhobbelt.
En hoewel ze geen bijzondere fietsprestaties levert, ben ik toch erg gelukkig met hoe ze het de afgelopen week gedaan heeft. Een kleutertje moet namelijk maar net bereid zijn om mee te werken aan de de fietsplannen van de ouders. Voor hetzelfde geld had ze steeds als ze het karretje in moest de boel volledig bij elkaar geschreeuwd.
Niets blijkt echter minder waar want de kleuterdochter blijkt het heerlijk te vinden zo achter de man. Ze heeft zo’n beetje haar eigen domeintje gecreëerd door allerlei spulletjes te verzamelen. Ze speelt er met haarelastiekjes, speldjes, knuffeltjes, een flesje en daarnaast slaapt ze geregeld.
Dat laatste is handig, want dat geeft ons aan het eind van de dag speling qua bedtijd. En sowieso lijkt het met niet zo gek voor een klein kleutermeisje om een beetje bij te slapen in de vakantie. Tot mijn verbazing heb ik tijdens het fietsen werkelijk nog geen onvertogen woord uit het karretje horen komen.
Natuurlijk wil de kleuterdochter er uit als we stil staan, hoewel ze dus ook geregeld ligt te slapen. Doorgaans laten we haar bij iedere gelegenheid even opstaan, heel soms, bij een snel pontje bijvoorbeeld, moet ze blijven zitten.
We zorgen verder voor allerlei pauzes op speelplaatsen en met ijsjes en ik volgens mij geniet ons jongste gupje met volle teugen van ons avontuur. Ik voorzie dat ze haar karretje nog gaat missen als we weer thuis zijn.