Na een lange dag lag de groepvierzoon tegen negen uur weer in zijn eigen bed. Hij vertelde me dat hij maar weinig vond kloppen van de uitdrukking ‘oost, west, thuis best’. Op vakantie was het immers ook prima. Hij suggereerde het aan te passen naar ‘oost, west, mij best’. Heerlijk flexibel kind.
De kleuterdochter was iets minder flexibel, zij wilde graag in het vakantiehuisje blijven wonen. Haar schoolvriendinnetjes zou ze niet missen en na wat twijfelen won het zwembad het toch van de juffen (sorry juffen K!). Toen ik vroeg of ze mij dan zou missen was ze verbaasd. Ik bleef toch ook in het huisje wonen? Werken kon daar toch ook? Grappig genoeg heeft ze nog gelijk ook.
Maar goed, we gingen toch weer huiswaarts. Om half elf moesten we uit het huisje zijn, dat vertrekken blijft toch ellende, en dat waren we dus op de minuut af. We sloten af bij uitkijkpost Poolshoogte in Odoorn. De man ging wederom per racefiets.
Na een klim, koffie en een gebakje aldaar reden de kids en ik eerst naar Dalfsen, dronken nog een keer koffie of ranja, knuffelden met opa en oma en vervolgden de reis richting Apeldoorn. Daar gingen we langs bij een vriendin die recent vanuit het zuiden verhuisde. De gelegenheid om daar zo eenvoudig langs te gaan doet zich immers niet zo vaak voor.
De kids speelden als vanouds met de bevriende kids en na een rondleiding in het prachtige huis, een natte broek van de kleuterdochter, een kop thee, nog een natte broek van de kleuterdochter en een regenbui zakten we verder af naar het zuiden.
We deelden de rit mooi op in stukjes, maar ik vond het desondanks wederom vermoeiend om te rijden. Ik vink het ergens echt relax om een auto ter beschikking te hebben maar ben ook weer blij de volgende keer gewoon met de trein te mogen gaan.
Uiteindelijk waren we net voor zeven uur thuis en flanste ik nadat ik de auto leeg trok snel wat eten in elkaar. De meisjes gingen vervolgens snel slapen ondanks dat de groepdriedochter me uitlegde dat ze wel weer moest wennen aan thuis.
Ook de groepvierzoon ging lekker slapen en rond elf uur kwam de man dan thuis. Hij legde 270 (!) kilometer op zijn racefiets af en keek er erg gelukkig bij. Ik ben vooral ook gelukkig met het feit dat we nu nog het hele weekend hebben om bij te komen en weer op te ruimen.