Het weer op de zaterdag voor Pinksteren was niet al te best. Ik arriveerde ruikend naar natte hond op mijn werk en de man nam geheel tegen zijn principes in de bus tijdens zijn shopmissie. Vervolgens faalde die missie ook nog, want de rij voor de winkel die hij op het oog had was langer dan de tijd tot sluitingstijd.
Heel naïef was ik daar weer eens verbaasd over. Hoe is het toch mogelijk dat mensen in de rij gaan staan om een winkel in te mogen? En schijnbaar ook nog in grote getalen. Toch opmerkelijk. En ik blijf voorlopig nog maar even bij online winkelen.
De pinksterzondag was aanzienlijk beter qua weer. Wat fris voor de tijd van het jaar, maar wel droog. En dat is al heel wat. Deze zuster ging wederom aan het werk en de man reserveerde plaatsen in het prehistorisch dorp. Dat is namelijk een museum en mocht dus weer open. Hoe fijn is dat.
De kids maakten armbandjes, spleten hout, schoten boog, speelden met een vlot en vermaakten zich dus heerlijk. De man regelde ook voor mij een kaartje en dus sloot ik na de werkdag nog even aan. Ik moet zeggen dat ik me zeer welkom voelde toen ik bij de kassa kwam. De meneer aldaar reageerde met ‘ah, u bent Bianca’ toen ik hem vertelde dat mijn man mijn reservering regelde.
In het prehistorisch dorp was ook het terras geopend en we besloten de dag met een ijsje en een biertje terwijl de kids nog wat rondspeelden. Daarna gingen we op missie naar de pizzeria in Veldhoven en maakten we een kleine tussenstop. Ik schoot er maar een plaatje van.
De man rijdt bijna het gras in, de groepdriedochter bedacht ‘s morgens blote benen te willen, de groepvierzoon vraagt zich af waarom we stil staan en ze deden geloof ik allemaal hun best zoveel mogelijk plassen mee te pakken. Want waarom niet. Leuke lezersvraag lijkt me wel waar de kleuterdochter precies naar wijst. Zeg het maar!