Er moest gestoeid worden. De groepdriedochter was dan wel naar school en bso geweest*, de rest van ons was niet verder gekomen dan wat klussen en/of een beetje buiten spelen voor het huis.
De groepvierzoon had in de ochtend zijn klas en meester via teams gezien en op mijn beurt had ik dat eens zitten aanschouwen. Ik constateerde dat hij niet voor online lessen gemaakt is. Navraag leerde dat ik gelijk had, hij vindt het verschrikkelijk vertelde hij.
Na de teamstoestand werd er wat getekend en gingen we nog even naar buiten, dat moest voor half één want gezien het weer zou het ‘s middags vast drukker worden met spelende kinderen. De middag brachten we spelend, lezend en chillend door.
Al met al werd er niet al te veel energie verstookt en dus moest er na het eten even gestoeid worden met als interessant hoogtepunt een hoopje op pappa. Ze begonnen eerst met de kleuterdochter onder maar iemand zag gelukkig in dat dat dan weer niet zo handig was.
Aan mij de eer om het hoopje gezelligheid vast te leggen. Op donderdag mag de groepvierzoon gelukkig weer uit zijn bubbel. Ik heb goede hoop, pun intended, dat ie zijn energie daarmee weer iets gemakkelijker kwijt kan raken.
* Veel dank aan de buurvrouw die haar op school afleverde en de lieve bso-juf die haar aan het eind van de dag weer thuis bezorgde.