Op maandagavond waren we na een dag vol sneeuwavonturen met zijn allen weer gewoon thuis geraakt. De dag was vroeg begonnen voor deze zuster want de reis op de fiets naar de Merefelt beloofde enerverender te zijn dan wanneer er geen sneeuw ligt.

De man had zijn sneeuwavontuur iets later dan ik te pakken toen hij de kids naar school en opvang bracht. Na wat peinzen hadden we bedacht dat het het handigst was om de meisjes met alle schoolspullen van de lockdown in de bakfiets te mikken en de groepvierzoon te laten fietsen op zijn eigen fiets.

Dat verliep redelijk, ze waren wel zo’n beetje de enige op de fiets. Vervolgens moest de man met de peuterdochter door naar Villa Yip. Daar moest een stuk bepaald minder goed verzorgd fietspad voor worden bedwongen. We waren eigenlijk zelfs tamelijk verbaasd dat men de hovenring en voor fietsers tamelijk essentiële toegangsweg naar Veldhoven heel blij afsloot. Een beetje in de categorie ‘u zoekt het maar uit’. Uiteraard is de kruising voor de auto’s eronder wel netjes sneeuwvrij gemaakt.

‘s Middags ben ik maar naar school gaan wandelen. Dat is toch makkelijker. Daarbij moet dan wel gezegd worden dat de man de peuterdochter weer ophaalde en dat zij thuis kon blijven toen ik haar broer en zus haalde.

Na het avondeten waren ze van de appie zo vriendelijk om de boodschappen weer gewoon te bezorgen. Ons bezorgmoment was bepaald goed getimed al zeg ik het zelf. De momenten van de zondag werden immers geannuleerd.

Toen ik de boodschappen ging opruimen raakte ik compleet in de war. Ik kon het niet laten om er een foto van naar de man te sturen die er op zijn beurt het volgende over zei:

Het is toch echt nog niet zo heel schrikbarend lang geleden dat men die irritante plastic doppen op pakken introduceerde en de kreet ‘nieuw!’ dekt wat mij betreft geenszins de lading. Zeg in ieder geval ‘voortschrijdend inzicht!’ ofzo.

Maar goed, de man en ik hebben er hartelijk om gelachen en ik ben wel blij met het afschaffen van de doppen.

Hoe was jullie dag?