Origineel is het zeker niet, maar ik tik toch een stukje over de sneeuwpret. Want net als zo’n beetje heel Nederland waren we zondag in de ban van het vrolijke winterweer. Ik had me heel enthousiast voorgenomen om vroeg om te staan zodat we mooi op tijd naar buiten konden.
Dat mislukte vervolgens faliekant. Mijn bed bleek heerlijk warm en de kids vermaakten zich vroeg in de ochtend nog erg goed met beeldschermen. Eenmaal in de benen besloten we toch uitgebreid te gaan ontbijten alvorens de sneeuw in te duiken. Terugkijkend een prima idee, rond de middag pas naar buiten gaan werkte goed.
De kids speelden eerst een tijdje voor de deur en kwamen op een goed moment ook weer naar binnen met allerlei koude ledematen. Ik mikte natte broeken, wanten en mutsen even in de droger en iedereen warmde een half uurtje op. Vervolgens pakten we iedereen weer in en gingen we gewapend met het plastic sleetje (eigenlijk een soort pannendeksel) naar het park in onze wijk.
Daar is namelijk een kunstmatige heuvel en dat bood natuurlijk mogelijkheden voor toffe roetjsch avonturen. Na een tijdje sleeën was de peuterdochter er weer klaar mee en gingen we getweeën terug naar huis. De man en de oudste twee maakten nog een extra rondje. De dag eindigde met warme chocomelk, popcorn, een film en een stel rozige kinderen.
Wat me nou opviel in al deze sneeuwperikelen was dat iedereen zomaar een complete sneeuwuitrusting tevoorschijn wist te toveren. De man en ik waren redelijk voorbereid op sneeuw en konden schoenen en broeken uit het stof peuteren. Onze kids daarentegen hebben echt geen skibroeken en winterlaarzen liggen voor het geval het dit jaar heel misschien gaat sneeuwen.
Het werden voor hun leggings onder de broek, regenbroeken, laarzen voor de peuterdochter en gewone gympen voor de oudste twee. De laarzen van de groepvierzoon bleken werkelijk drie maten te klein en we hadden ook al geen regenbroek voor de groepdriedochter.
En dan heb ik het nog niet over de accessoires gehad. Een slee hebben we ook al niet liggen. De buren waren zo vriendelijk om ons hun pannendeksel te lenen en anders was het toch echt glijden op de billen geworden. Krijgen we nu een slechte ouder aantekening?