Met de verontrustende Corona cijfers van de laatste periode kon het ondanks alle maatregelen die we namen bijna niet uitblijven dat er weer een keer een gevalletje COVID de kop op zou steken.
We doen echt ons best met zijn allen maar zolang je een afdeling niet hermetisch afsluit van de buitenwereld is het welhaast niet te voorkomen dat het virus weer eens langs komt. En hermetisch afsluiten is om te beginnen onmogelijk, personeel dat bereid is om bij hun zorgvragers in te trekken hoor je wel eens in het buitenland (en natuurlijk Teun Toebes, maar daar is er maar één van), maar is weinig realistisch.
Daarnaast wil je een verpleeghuis afdeling helemaal niet afsluiten. Dat is echt wel het allerlaatste wat de bewoners kunnen gebruiken. Vandaar dat we maatregelen kunnen nemen wat we willen, het blijft een spannende toestand, want het virus buiten de deur houden is buitengewoon lastig.
We zijn dus alert op ieder hoestje, kuchje en verkoudheden en hadden al een paar keer met samengeknepen billen een testuitslag afgewacht. Ook de afgelopen week was dat het geval en tot onze grote ellende bleek er inderdaad een bewoner positief getest.
Dan treden er allerlei protocollen in werking en één ervan is dat alle bewoners van de afdeling getest worden. Nog een paar positieve testen lag in de lijn der verwachting, maar dat een ruime meerderheid van de afdeling besmet zou blijken was een grote schok.
Een dag nadat onze afdeling in cohort ging en daarmee werd afgesloten viel er een brief op de mat. Met daarin de oproep om je te laten vaccineren. Het voelt wel zuur dat we nu met zicht op de finish nog een periode met besmettingen op de afdeling door moeten komen.
Het zal spannend worden de komende tijd. Hoe komen onze bewoners er door? En hoe de besmette collega’s? Wie zullen er nog meer besmet raken?
Er zijn gelukkig ook een paar kleine voordeeltjes. Gezien de mega besmettingsgraad hoef je je er niet heel veel zorgen om te maken dat je zorgt voor kruisbesmetting. De meesten hebben het virus toch al te pakken. Daarnaast ga ik op het ogenblik zonder scrupules in mijn trainingsbroek aan het werk. Er is toch niemand die het ziet onder dat pak.
Op hoop van zege!
View Comments (1)
Het klinkt alsof je onze afdeling kleinschalig wonen beschrijft :( 18 vd 28 cliënten besmet, het aantal sterfgevallen loopt nog op. Heel heftig. En inderdaad, het voelt echt alsof we vlak voor de finish stranden...