Na een week lang blije en zoetsappige stukjes en plaatjes naar aanleiding van blije en zoetsappige dagen nu eens wat anders. De dag na kerst was namelijk ronduit moeizaam. Na een aantal ochtenden met veel tv kijken en hangen bleek dat vandaag een recept voor veel geklier.
We hadden bedacht om aan het eind van de ochtend gezellig te brunchen om daarna een toffe Lego set in elkaar te gaan zetten. Het draaide uit op veel gezeur, geruzie, gemekker en geschreeuw en de man besloot gefrustreerd en geheel terecht dat hij dan maar met het spul naar buiten ging.
Ze hebben Bella (die storm, voor de goede orde) per fiets getrotseerd en wandelden een rondje in het park. Eenmaal weer thuis waren ze letterlijk en figuurlijk afgekoeld. De vingers en wangen waren nog een tijdje lekker fris.
Tot frustratie van de oudste twee besloten we ook om de wat uit de hand gelopen schermtijd maar weer aan banden te leggen. Zorgen dat de hele handel ‘s morgens bijtijds in het gareel en de kleren geraakt en dan even actief naar buiten moet de komende dagen zorgen voor een wat betere flow.
Want hoe heerlijk de relaxte modus ook is, van helemaal niets moeten en dus doen wordt de sfeer niet meer beter. Waarvan akte. We gaan ermee aan de slag. Op naar week twee van de kerstvakantie. Voor de kids dan. Voor de man is het de eerste week en ikzelf ga weer voorzichtig aan het werk.
Afbeelding: het zeulen met die veel te grote stok was ook moeizaam ☺️