De tweede kerstdag was een dag zonder uithuizig programma. Veel tijd om te lanterfanten dus, en ik een vlaag van verstandsverbijstering deed ik zelfs dingen met de was en het verschonen van bedden.
De man had gezorgd voor de ingrediënten van een snel en lekker kerstdiner. Althans, qua hoofdgerecht. Het dessert was de klapper, en tegelijk ook het meest bewerkelijk. Hij had bedacht om de ijsbombe samen met de kids te maken en dat ook in zijn eigen stijl vast te leggen.
Zo’n project levert echt heerlijke taferelen en filmpjes op. Ik kan eindeloos genieten van en kijken naar het resultaat.
De groepvierzoon was druk met pistachenoten, hij moest zorgen voor honderd gram gepelde varianten en dat leverde een cursusje keukenweegschaal lezen, ondersteboven wel te verstaan, op. En hier en daar wat frustratie.
De groepdriedochter deed erg haar best om goed te helpen. Ik moest wel lachen om haar zeer stijlvolle bretels en het steeds overal op gaan zitten.
De peuterdochter deed het voorproefwerk, moet ook gebeuren. Ze vond het ijs erg lekker geloof ik en had verder grote lol met het verkruimelen van de koekjes voor de bodem van de bombe.
Zelf had ik ook een belangrijke rol. In het eerste deel was het van groot belang dat ik niet op beeld kwam. Ik liep nog rond in pyjama en mijn haar had zich in een soort hanekam opgesteld. Bij de afwerking hield ik vast, zodat de kids konden roeren.
Het resultaat kan ik u vertellen, was erg lekker. En ook genoeg voor een kerstdiner met de gehele familie. Dus nu kunnen we er mooi een paar dagen van genieten.