Deze eerste kerstdag was een reisdag. We zouden nog ontbijten bij opa en oma, de groepdriedochter moest nog een project afmaken in het knutselhuis en dan zouden we zuidwaarts gaan.
In het vakantietempo wat we momenteel hanteren duurde dit allemaal aanzienlijk langer dan het doet vermoeden. De man en ik sliepen uit terwijl de kids samen met opa naar buurman en buurman keken. Tegen half elf gingen we rustig ontbijten en zo’n beetje de helft kleedde zich daarna pas aan.
Tegen de tijd dat oma en de meisjes richting knutselhuis (dat is trouwens oma’s atelier, mocht dat niet duidelijk zijn) gingen, was de halve dag feitelijk al voorbij. Heerlijk!
Na wat opruimen, nog een spelletje, een kopje koffie en laatste knuffels door de kinderen belandden we dan toch in de auto. Op naar Eindhoven. Maar aangezien het prachtig weer was en we werkelijk zo’n beetje zouden struikelen over de Veluwe vonden de man en ik dat we nog wel even ‘naar het bos’ konden.
De groepdriedochter was het daar in eerste instantie niet mee eens. We komen al hartstikke vaak buiten vond ze. De peuterdochter was juist groot voorstander en de groepvierzoon leek geen mening te hebben.
We gingen dus naar de Posbank. En het bleek een uitstekend idee. We waren bepaald niet de enige en we waren ook tamelijk laat maar desalniettemin lukte het afstand houden prima en konden we mooi nog een rondje wandelen en spelen.
We reden ook nog even naar het welbekende uitkijkpunt. Daar scoorden we veel te dure maar overheerlijke koffie en poffertjes to go en keken nog snel even over het bijna schemerende landschap. Nu wil ik daar dus naar terug om te gaan fietsen en bij voorkeur op de racefiets.
Eenmaal thuis verdeelden we de taken; ik bracht de auto naar het vliegveld (daar moest ie worden ingeleverd) en maakte van de gelegenheid gebruik om terug te hollen. De man maakte samen met de kids pizza. Prima geregeld dacht ik.
Zo bestond ons kerstdiner uit zelfgemaakte pizza en keken we daarna met zijn allen naar het laatste stuk van Home Alone. De groepvierzoon en groepdriedochter hebben geschaterd van het lachen. De peuterdochter vond het maar zielig dat Kevins moeder er niet was.
Een wat alternatieve, maar wat mij betreft heerlijke kerstdag zo.